W tym artykule zajmiemy się tematem Władysław Diakun, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne obszary. Władysław Diakun był przedmiotem debaty i analizy ekspertów w tej dziedzinie, którzy podkreślili znaczenie zrozumienia i refleksji nad jego konsekwencjami. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i badania związane z Władysław Diakun, mając na celu przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na ten temat. Podobnie zbadamy jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i inne istotne aspekty, aby zrozumieć jego zakres i wpływ w obecnym kontekście.
![]() Władysław Diakun (2022) | |
Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1949 |
---|---|
Burmistrz Polic | |
Okres |
od 19 listopada 1998 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Stanisław Szymaszek |
Następca |
Krystian Kowalewski |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Władysław Diakun (ur. 10 maja 1949 w Ciechnowie[1]) – polski samorządowiec, burmistrz Polic w latach 1998–2024.
Uzyskał średnie wykształcenie[2]. W 1980 roku dołączył do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” na Zakładach Chemicznych Police[3]. W latach 1981–1983, w trakcie trwania stanu wojennego w Polsce działał w podziemiu[3]. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Wspólnota Polska[3], jest prezesem oddziału zachodniopomorskiego tej organizacji[4].
Był zastępcą burmistrza Polic Stanisława Szymaszka[3]. W wyborach samorządowych w 1998 roku kandydował do rady gminy Police. 19 listopada tego samego roku został wybrany burmistrzem[5]. Był jednym z zabiegających o utworzenie powiatu polickiego[3]. W lipcu 1999 był współodpowiedzialny za podpisanie umowy o partnerstwie pomiędzy Policami, a Pasewalkiem[6][7]. W 2002 roku utworzył stowarzyszenie polityczne Wspólnota Samorządowa – Gryf XXI, którego został prezesem[8][9][10]. W wyborach samorządowych w tym samym roku dostał się do drugiej tury wyborów na burmistrza kandydując przeciwko Kazimierzowi Wirkijowskiemu[11]. W II turze uzyskał reelekcję z wynikiem 5352 głosów (56,42%)[12].
W wyborach samorządowych w 2006 roku utrzymał mandat burmistrza w I turze kandydując z ramienia Stowarzyszenia Wspólnoty Samorządowej – Gryf XXI i uzyskując 9197 głosów (67,66%)[12]. W wyborach był popierany przez Platformę Obywatelską[13]. W październiku tego samego roku został wybrany wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Szczecińskiego Obszaru Metropolitalnego[14]. W marcu 2007 roku został powołany w skład Rady Naukowo-Społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego Puszcze Szczecińskie[15]. W marcu 2010 roku został prezesem Lokalnej Grupy Rybackiej Sztorm[16].
W wyborach samorządowych 2010 roku w głosowaniu na burmistrza uzyskał 10173 głosów, co przełożyło się na 72,29% poparcia i utrzymanie mandatu w pierwszej turze[17]. Kandydował jednocześnie do rady gminy uzyskując 641 głosów tj. 15,73% poparcia[18]. W lipcu 2014 roku zerwał koalicję z Prawem i Sprawiedliwością pozbawiając Pawła Mirowskiego funkcji wiceburmistrza[19][20].
W wyborach w 2014 roku ponownie uzyskał mandat burmistrza w pierwszej turze uzyskując 8999 głosów (69,54%)[21]. Razem z Piotrem Krzystkiem, prezydentem Szczecina współtworzył ruch samorządowy Bezpartyjni[22]. W wyborach samorządowych w 2018 roku podtrzymał mandat burmistrza w pierwszej turze z wynikiem 8117 głosów (52,4%)[23]. Po wyborach utworzył koalicję z Platformą Obywatelską i Nowoczesną[24]. W 2020 został członkiem lokalnego komitetu poparcia Rafała Trzaskowskiego w wyborach prezydenckich[25].
W wyborach w 2024 roku bezskutecznie ubiegał się o reelekcję, w drugiej turze przegrał z Krystianem Kowalewskim uzyskując 4738 głosów (38,09%)[26]. 7 maja tego samego roku Kowalewski zastąpił go na funkcji burmistrza[27].
W sierpniu 2009 roku prokurator Oddziałowego Biura Lustracyjnego w Szczecinie skierował przeciwko Diakunowi wniosek do Sądu Okręgowego Wydziału III Karnego w sprawie sprawdzenia czy burmistrz Polic nie dopuścił się kłamstwa lustracyjnego[28]. Według szczecińskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej, Diakun został zarejestrowany w dniu 1 lipca 1976 roku pod nr 14720 jako kandydat a później jako tajny współpracownik o pseudonimie "Jan" przez Wydział III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Szczecinie[28]. W grudniu 2010 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie orzekł, że burmistrz złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne[29]. Obrońcy Diakuna oraz prokurator odwołali się od wyroku, a sąd apelacyjny uchylił wyrok, kierując sprawę do ponownego rozpatrzenia[30].
W maju 2012 roku ponownie został uznany przez Sąd Okręgowy w Szczecinie kłamcą lustracyjnym, wyrok był nieprawomocny[31]. We wrześniu 2012 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie uchylił ten wyrok[30]. Po ogłoszeniu wyroku uzasadnienie sędziego sprawozdawcy brzmiało: „nie ma dowodów świadczących, że był tajnym współpracownikiem”. Sprawa została skierowana do ponownego rozpatrzenia[32][33]. W kwietniu 2013 roku odbyła się kolejna rozprawa Sądu Okręgowego w sprawie lustracji[34]. Na początku listopada tego samego roku szczeciński sąd okręgowy uznał, że burmistrz Polic złożył zgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne[35].
W lutym 2014 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie podtrzymał wyrok sądu niższej instancji, uznając że Władysław Diakun nie jest kłamcą lustracyjnym[36].
W sierpniu 2020 roku Centralne Biuro Antykorupcyjne przeszukało mieszkanie Diakuna w związku z wątkiem śledztwa dotyczącym tzw. afery polickiej związanej z podejrzeniem płatnej protekcji i ingerencji w przetarg o charakterze publicznym.[37]. Nie przedstawiono mu żadnych zarzutów[38].
Obecnie mieszka w Trzebieży. Żonaty z Ewą Diakun, ma syna Piotra, który został radnym Polic[43].