W tym artykule zajmiemy się tematem Władysław Poplatek, tematem, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach. Władysław Poplatek to temat, który interesuje wiele osób z różnych powodów, czy to ze względu na jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy środowisko. W tym artykule będziemy badać różne aspekty Władysław Poplatek, od jego historii i ewolucji, po dzisiejsze implikacje. Przeanalizujemy również, w jaki sposób Władysław Poplatek wywołał debatę i kontrowersje, a także możliwe rozwiązania i perspektywy na przyszłość. Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie użytecznym źródłem informacji dla osób chcących lepiej zrozumieć Władysław Poplatek i jego konsekwencje w dzisiejszym świecie.
| ks. prof. dr hab. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| dziekan Wydziału Teologii KUL | |
| Okres sprawowania |
1965-1972 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | |
Władysław Poplatek (ur. 20 kwietnia 1907 w Stanisławowie, zm. 15 lutego 1994 w Lublinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, profesor, dziekan Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Ukończył studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1926–1931). 28 czerwca 1931 przyjął w archikatedrze lwowskiej święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Bolesława Twardowskiego. Z dniem 17 sierpnia otrzymał pierwszy dekret kierujący go do pracy duszpasterskiej na stanowisku wikariusza w powiatowym mieście Dolina, w borysławskim zagłębiu naftowym. Po dwóch latach, 17 sierpnia 1933 został przeniesiony do parafii pw. św. Mikołaja we Lwowie. 10 czerwca 1939 na podstawie rozprawy Pojęcie miłości ku Bogu w Piśmie Świętym uzyskał stopień doktora teologii moralnej. W okresie II wojny czynnie włączył się w tajne nauczanie. Nieprzerwanie do 1944 prowadził wykłady z teologii moralnej, po wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa został usunięty z macierzystej uczelni. Ze swoimi wykładami przeniósł się do Kalwarii Zebrzydowskiej tutaj mieściło się w latach 1945-1950 translokowane Lwowskie Wyższe Seminarium Duchowne.
W latach 50. wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. Od 1957 pracownik Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1958 uzyskał habilitację, w 1969 tytuł profesora nadzwyczajnego.
Wieloletni kierownik Katedry Teologii Moralnej Ogólnej i Sekcji Teologii Moralnej KUL. Dziekan i prodziekan Wydziału Teologii KUL.