Władysław Terlecki (inżynier)

W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z Władysław Terlecki (inżynier), ponieważ temat ten jest dziś bardzo istotny i ma znaczący wpływ w różnych obszarach. Władysław Terlecki (inżynier) to temat, który przykuł uwagę naukowców, przywódców politycznych i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. W całym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i podejścia przyjęte w odniesieniu do Władysław Terlecki (inżynier), a także jego wpływ w tak różnorodnych dziedzinach, jak technologia, ekonomia, polityka i kultura. Ponadto przeanalizujemy niektóre wyzwania i możliwości, jakie Władysław Terlecki (inżynier) stwarza we współczesnym świecie, w celu zaoferowania panoramicznej i wzbogacającej wizji tego tematu.

Władysław Terlecki
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1904
Kercz

Data i miejsce śmierci

24 października 1967
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Władysław Terlecki (ur. 22 grudnia 1903?/4 stycznia 1904 w Kerczu na Krymie, zm. 24 października 1967 w Warszawie) – inżynier dróg wodnych i budownictwa lądowego, doktor historii, numizmatyk, dyrektor Mennicy Państwowej w latach 1945–1946.

Życiorys

Jego ojciec, Władysław Terlecki, lekarz i z zamiłowania numizmatyk, skupował od ludności w okolicy Kerczu na Krymie, gdzie pracował, różne stare monety rzymskie, greckie i polskie. Jego syn Władysław znając łacinę i grekę opracował te zbiory. Potem sprzedał je do Muzeum Mennicy Państwowej w Warszawie, gdzie przed wojną był dodatkowo kustoszem i za te pieniądze wybudował willę na Saskiej Kępie.

Podczas okupacji niemieckiej działał w konspiracji. Był porucznikiem Armii Krajowej, ps. „Metody i walczył w powstaniu warszawskim, był zastępcą Dowódcy Oddziału Bezpośredniej Osłony Dowódcy Powstania. Udało mu się wydostać od Niemców z Mennicy sztaby platyny oraz złota, przygotowane do wywiezienia do Niemiec. Zakopał je na działce w Warszawie, a po wojnie oddał państwu.

Po wojnie zajął się reaktywowaniem działalności Mennicy Państwowej. Do 1947 pełnił funkcję jej dyrektora. Brał udział w reaktywowaniu Warszawskiego Towarzystwa Numizmatycznego. Po jego połączeniu z Polskim Towarzystwem Archeologicznym został wiceprezesem Zarządu Głównego. Następnie był dyrektorem Oddziału Pracowni Konserwacji Zabytków w Warszawie. Był redaktorem dziennika „Archeologia”, gdzie prowadził dział numizmatyki.

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 154a-3-9)[1].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Jego imieniem nazwany jest częstochowski Oddział Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego.

Przypisy

  1. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Władysław Terlecki, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  2. ↑ M.P. z 1946 r. nr 144, poz. 269 „za uratowanie od wywiezienia w czasie okupacji części zbiorów numizmatycznych Muzeum Mennicy Państwowej o znacznej wartości zabytkowej i muzealnej”.