Władysław Walecki

Znaczenie Władysław Walecki było przedmiotem debaty i refleksji od lat. Władysław Walecki wywarł znaczący wpływ na wiele aspektów społeczeństwa i życia codziennego. Od momentu pojawienia się Władysław Walecki budzi zainteresowanie i ciekawość ekspertów z różnych dziedzin, a także ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy tło Władysław Walecki, jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Podobnie przeanalizujemy możliwe przyszłe implikacje Władysław Walecki i jego wpływ w różnych obszarach.

Władysław Walecki ps. „Władysław Iżykiewicz” (ur. 15 maja?/27 maja 1895 w Kamieńcu Podolskim, zm. 20–22 kwietnia 1940 w Katyniu) – major kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, artysta malarz.

Życiorys

Grób Władysława Waleckiego na Cmentarzu Powązkowskim

Urodził się 27 maja 1895 w Warszawie, w rodzinie Józefa i Anieli z Iżykiewiczów.

Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Wojciecha Kossaka. W czasie studiów należał do Związku Strzeleckiego. Nosił pseudonim „Wallenrod”. Należał do kompanii Tadeusza Furgalskiego ps. „Wyrwa”.

9 września 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo został przydzielony do Biura Werbunkowego na terenie Zagłębia Dąbrowskiego, a 15 marca 1915 do 2. kompanii 4 pułku piechoty. 1 maja został przeniesiony do 2 szwadronu kawalerii, a 27 października 1915 do 1. szwadronu 1 pułku ułanów.

23 lipca 1917, po kryzysie przysięgowym, został internowany w Szczypiornie. 15 października 1917 został zwolniony z obozu i podjął studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 30. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. 13 grudnia 1928 został przeniesiony do 26 pułku ułanów w Baranowiczach z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko dowódcy 9 szwadronu pionierów. 4 lutego 1934 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1934 stopień majora w korpusie oficerów kawalerii i 8. lokatą. W kwietniu 1934 został przeniesiony do 27 pułku ułanów w Nieświeżu na stanowisko kwatermistrza. W 1938 zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „II zastępca dowódcy pułku”. Na początku sierpnia 1939 został odkomenderowany do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli (prawdopodobnie 19 września we Włodzimierzu Wołyńskim, gdzie występował jako parlamentariusz). Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego. Między 20 a 22 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

12 listopada 1918 ożenił się z Jadwigą Kożuchowską (zm. 1943). Z pierwszego małżeństwa miał córkę˛ Helenę i syna Wojciecha, a z drugiego syna Andrzeja. Symboliczny grób Władysława Walickiego i jego żony Jadwigi znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Córka Helena (zm. 2011) była żoną Wiesława Opałka (1920-1980), reżysera, reżysera radiowego i scenografa.

Ordery i odznaczenia

Był przedstawiony do odznaczenia Orderem Virtuti Militari.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 666.
  2. ↑ Kiński 1994 ↓, s. 375, tu podano, że urodził się 24 czerwca 1895.
  3. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że urodził się 27 czerwca 1895 w Warszawie..
  4. ↑ a b c d e f g Kiński 1994 ↓, s. 375.
  5. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 130.
  7. ↑ a b c d e f g h i j Kiński 1994 ↓, s. 376.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929, s. 13.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934, s. 72.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 160.
  11. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 709.
  12. ↑ a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 202.
  13. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  14. ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDER KOŻUCHOWSKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  15. ↑ Wiesław Opałek, Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) .
  16. ↑ M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
  17. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..
  18. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130.
  19. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..
  20. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..
  21. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..

Bibliografia

Linki zewnętrzne