Włodzimierz Wink
W dzisiejszym świecie Włodzimierz Wink jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w miejscu pracy czy wpływ na kulturę popularną, Włodzimierz Wink przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W całej historii Włodzimierz Wink odegrał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego studia i badania nadal stanowią priorytet dla naukowców, naukowców i specjalistów z różnych dziedzin. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ i znaczenie Włodzimierz Wink, a także konsekwencje, jakie ma na nasze codzienne życie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Chargé d’affaires a.i. PRL w Indonezji | |
| Okres |
od 1956 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Chargé d’affaires a.i. PRL w Etiopii | |
| Okres |
od 1960 |
| Przynależność polityczna |
PZPR |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador PRL w Pakistanie | |
| Okres |
od 1967 |
| Przynależność polityczna |
PZPR |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Włodzimierz Wink (ur. 24 grudnia 1924 w Koniecznie[1], zm. 3 lipca 2002 w Częstochowie[2][3]) – polski dyplomata, chargé d’affaires w Indonezji (1956–1958) oraz Etiopii (1960–1963), ambasador w Pakistanie (1967–1970).
Życiorys
Przed rozpoczęciem II wojny światowej ukończył trzy klasy w Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach. Podczas okupacji kształcił się na tajnych kompletach w Jędrzejowie, w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz w Szkole Budowy Maszyn Wawelberga w Warszawie. W połowie 1944 pracował jako robotnik leśny w powiecie jędrzejowskim[1].
W styczniu 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej – był sekretarzem Komitetu Miejskiego w Jędrzejowie (styczeń–kwiecień 1945), a następnie instruktorem do spraw personalnych Komitetu Wojewódzkiego w Kielcach (kwiecień–maj 1945). W maju 1945 został skierowany do Centralnej Szkoły Partyjnej w Łodzi. W 1948 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. 18 grudnia 1953 uzyskał tytuł magistra prawa międzynarodowego w Szkole Głównej Służby Zagranicznej. Następnie rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1954–1955 był tłumaczem w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Phnom Penh w Kambodży. Od 1956 do 1958 pełnił funkcję chargé d'affaires w Indonezji, a od 1960 do 1963 w Etiopii. Po powrocie, w latach 1963–1965, był wicedyrektorem Departamentu IV MSZ. W 1967 został mianowany ambasadorem w Pakistanie. Na stanowisku pozostał do 1970[1].
Syn Pawła i Ludwiki[1]. Pochowany na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie[3].
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (1951)[4]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[5]
Przypisy
- ↑ a b c d Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej .
- ↑ Włodzimierz Wink (1924-2002) - Find a Grave... , www.findagrave.com (ang.).
- ↑ a b GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz św. Rocha w Częstochowie , czestochowa.grobonet.com .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1951 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1952 r. nr 9, poz. 77).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).