Wacław Januszewski

W dzisiejszym świecie Wacław Januszewski stał się istotnym tematem, który przyciągnął ogólną uwagę społeczeństwa. Jego znaczenie i wpływ obejmują szeroki zakres aspektów, od technologii po politykę, w tym kulturę i relacje międzyludzkie. W tym artykule zbadamy, w jaki sposób Wacław Januszewski wpłynął i ukształtował różne aspekty naszego życia, a także jego rolę w tworzeniu nowych trendów i przekształcaniu ustalonych paradygmatów. Poprzez szczegółową analizę staramy się rzucić światło na różne niuanse i wymiary Wacław Januszewski, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie w naszym współczesnym społeczeństwie.

Wacław Wiktor Januszewski
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1880
Uniejów

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1953
Warszawa

Senator I kadencji (II RP)
Okres

od 28 listopada 1922
do 13 lutego 1927

Przynależność polityczna

PSL „Wyzwolenie”

Senator II kadencji (II RP)
Okres

od 11 marca 1928
do 30 sierpnia 1930

Przynależność polityczna

PSL „Wyzwolenie”

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 23 listopada 1930
do 10 lipca 1935

Przynależność polityczna

Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)
Grób Wacława Januszewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wacław Wiktor Januszewski ps. Kochanowski (ur. 4 stycznia 1880 w Uniejowie, zm. 9 listopada 1953 w Warszawie) – polski inżynier, senator I, II i III kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1922–1935, kierownik Sekcji Kontroli Biura Delegata Rządu na Kraj od grudnia 1944 roku[1], podpułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Uniejowie, w ówczesnym powiecie tureckim guberni kaliskiej, w rodzinie Lucjana i Marii z Kochanowskich[2]. Ukończył gimnazjum w Łodzi, Szkołę Politechniczną we Lwowie i studia specjalne w Sorbonie. Sympatyk Polskiej Partii Socjalistycznej, deportowany do Rosji.

Po wybuchu I wojny światowej, na terenie Sosnowca i Będzina, kierował akcją pomocy dla Legionów Polskich[3]. Członek Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (XI 1916 - II 1917)[4] i Polskiej Organizacji Wojskowej.

W 1920 roku wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny z bolszewikami walczył pod Mińskiem Mazowieckim[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 16. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[5]. Pełnił służbę w Ministerstwie Spraw Wojskowych na stanowisku szefa Wydziału Przemysłu Wojennego, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I w Warszawie. Z dniem 28 listopada 1922 roku został przeniesiony w stan nieczynny na czas trwania kadencji parlamentarnej[6][7][8].

Mieszkał w Warszawie[9]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I[10].

W latach 1935–1939 i 1945–1948 był dyrektorem Fabryki Włókien Sztucznych w Chodakowie. W czasie II wojny światowej był członkiem Stronnictwa Ludowego „Roch”. Od 1949 roku był członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego[2]. Zmarł 9 listopada 1953 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2] (kwatera 93-5-5)[11].

Wacław Januszewski był żonaty z Boguchwałą z Wołoszyńskich[2].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 178.
  2. ↑ a b c d Parlamentarzyści ↓.
  3. ↑ a b Łoza 1938 ↓, s. 289.
  4. ↑ Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915-1917), Kielce 2003, s. 245 ISBN 83-7133-208-4
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 343.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 20 stycznia 1923 roku, s. 64.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1363.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1244.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 892.
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 363, 859.
  11. ↑ Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW WIKTOR JANUSZEWSKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  12. ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 26 września 1922, s. 736, jako Januszkiewicz.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 21 kwietnia 1923, s. 267, sprostowano nazwisko.

Bibliografia