Obecnie Wacław Kułakowski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w różnych obszarach. Jego wpływ nie ogranicza się do jednego sektora, ale obejmuje szeroki zakres obszarów, od technologii po zdrowie, kulturę i politykę. Zjawisko Wacław Kułakowski przykuło uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debaty, refleksje i działania wokół jego znaczenia, implikacji i potencjalnych konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne perspektywy Wacław Kułakowski, analizując jego ewolucję, znaczenie w bieżącym kontekście i możliwy wpływ w przyszłości.
![]() Wacław Kułakowski podczas Koncertu Cymbalistów w Stradunach w 2012 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Zawód |
Wacław Kułakowski (ur. 8 grudnia 1923 we wsi Czernice w gminie Rudomino[1], zm. 27 grudnia 2016 w Ełku[2]) – polski muzykant ludowy, wileński cymbalista.
Jako 9-letni chłopiec zobaczył na weselu w grającego cymbalistę Zubryckiego i pod wpływem jego gry postanowił grać na cymbałach. Pierwszy instrument kupił mu po namowach babci ojciec, początkowo niechętny do zakupu. Od 1935 grywał na weselach z Kuncewiczem na harmonii 3-rzędowej, potem wzięto go do kapeli skrzypka Franciszka Jurcewicza, aby zastąpił cymbalistę (ten w wyniku bójki weselnej siedział w areszcie). Kapela grała w składzie z harmonistą, skrzypkiem, cymbalistą i bębnistą, czasem także z klarnecistą. Grali polki, oberki, walce i kadryle[1].
Po wojnie jako wojskowy został przesiedlony do majątku we wsi Straduny na Mazurach. Później mieszkał w Ełku[3]. Przez wiele lat po wojnie nie grał na cymbałach, zajmując się gospodarką. Po przejściu na emeryturę powrócił do gry w 1978 r. Akompaniował zespołowi śpiewaczemu "Jarzębina" w Stradunach. Prowadził naukę gry na cymbałach, wykształcając około 30 uczniów[4]. Sam wykonał kilkanaście par cymbałów.
Wacław Kułakowski wykształcił dwudziestu czterech uczniów, założył kapele "Wacki", "Kresowiacy", "Kułakowianki", "Wilniuki" i "Niezapominajki". Parokrotnie występował sam i z uczniami na Festiwalu w Kazimierzu. Nagrania jego utworów znajdują się w archiwach Polskiego Radia, Instytutu Sztuki PAN. Był laureatem Nagrody im. Oskara Kolberga w 2001 r.[5]. Został też zaproszony jako gość specjalny na premierę filmu "Pan Tadeusz" gdzie grał jako Jankiel.