W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Wacław Wąsowicz. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zbadamy wszystkie aspekty tego interesującego tematu. Odkryjemy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ w różnych obszarach i ewolucję na przestrzeni czasu. Przy szerokim i szczegółowym podejściu przeanalizujemy jego różne aspekty, aby zaoferować pełną i wzbogacającą panoramę. Dołącz do nas w tej podróży pełnej wiedzy i odkryć na temat Wacław Wąsowicz.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
25 sierpnia 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 października 1942 |
Narodowość | |
Alma Mater |
Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
![]() |
Wacław Wąsowicz (ur. 25 sierpnia 1891 w Warszawie, zm. 6 października 1942 w Wilanowie) – polski malarz, grafik.
Studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. Wojciecha Gersona (1909–1910), a następnie w Szkole Sztuk Pięknych (1911–1914) u Ignacego Pieńkowskiego. Kształcił się także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był uczniem Jacka Malczewskiego (1914).
Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę (drzeworyt), akwarele, malował na tkaninach i ceramice, zajmował się też projektowaniem wnętrz. Pełnił wiele funkcji społecznych.
Był członkiem grup artystycznych: Formistów, „Rytmu” i „Rytu”.
W maju 1939 wystawił trzy swoje obrazy w łódzkiej galerii Instytutu Propagandy Sztuki: Dwie dziewczyny (obraz zakupiony przez Fundację Kultury Narodowej), Malarz i modelki (własność Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) i Droga ze wsi (obraz nagrodzony w Paryżu)[1].
Jego żoną była działaczka społeczna Janina Raabe-Wąsowiczowa.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera F/G-1-28)[2].