W dzisiejszym świecie Waldemar Witkowski to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na codzienne życie ludzi, czy też znaczenie w historii, Waldemar Witkowski jest tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty, które obejmuje Waldemar Witkowski, od jego pochodzenia po konsekwencje dla współczesnego świata. Dowiemy się, jak Waldemar Witkowski ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wpływa na nasze życie dzisiaj. Bez wątpienia Waldemar Witkowski to temat, który w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i refleksję, a dzięki temu artykułowi mamy nadzieję rzucić światło na jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
![]() Waldemar Witkowski (2023) | |
Pełne imię i nazwisko |
Waldemar Włodzimierz Witkowski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 października 1953 |
Przewodniczący Unii Pracy | |
Okres |
od 25 lutego 2006 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Waldemar Włodzimierz Witkowski (ur. 29 października 1953 w Poznaniu) – polski polityk i działacz spółdzielczy. W latach 2001–2006 wicewojewoda wielkopolski, od 2006 przewodniczący Unii Pracy, kandydat na urząd prezydenta RP w drugich wyborach w 2020, senator XI kadencji.
Ukończył w 1978 studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Poznańskiej, a następnie podyplomowe studia pedagogiczne. Był działaczem SZSP, przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Młodych Pracowników Nauki, a także członkiem władz naczelnych ZSP, od którego otrzymał dwie odznaki (złotą i honorową). Od 1992 do 2001 pełnił funkcję prezesa zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, ponownie objął ją w 2005. Ponadto w latach 1985–2001 był prezesem zarządu Spółdzielni Pracy „Akademik”.
Wspierał prywatnymi pożyczkami ratowanie Klubu Sportowego Posnania, a w 2007 objął funkcję prezesa tego klubu[1][2].
W latach 1976–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Od 1992 członek kolejnych rad wojewódzkich Unii Pracy: w województwie poznańskim, a następnie w województwie wielkopolskim. Od 2002 kierował regionalnymi strukturami tej partii, był także skarbnikiem UP. W latach 2001–2003 był drugim wicewojewodą, a później do 2006 pierwszym wicewojewodą wielkopolskim. Bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy SLD-UP w wyborach parlamentarnych w 2001 i do Senatu z ramienia SDPL w wyborach w 2005.
25 lutego 2006 objął stanowisko przewodniczącego Unii Pracy. W tym samym roku z listy koalicji Lewica i Demokraci uzyskał mandat radnego sejmiku wielkopolskiego. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bezskutecznie kandydował do Sejmu, również z listy LiD. W 2010, startując z listy SLD, ponownie został radnym sejmiku[3], obejmując przewodnictwo w klubie radnych SLD. Mandat utrzymał również w 2014, startując z listy SLD Lewica Razem[4]. Podczas kadencji zasiadał w klubie SLD-UP i pełnił funkcję wiceprzewodniczącego sejmiku[5]. W wyborach w 2018 nie uzyskał reelekcji.
W wyborach w 2011 z listy SLD kolejny raz bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski[6]. W 2015 ponownie kandydował do Sejmu, jako lider poznańskiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy[7]. W wyborach w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z pierwszego miejsca na okręgowej liście komitetu Lewica Razem[8].
W 2020 zarejestrował swój komitet wyborczy w wyborach prezydenckich, kandydując z poparciem Unii Pracy, Polskiej Lewicy, Krajowej Partii Emerytów i Rencistów oraz stowarzyszeń Ruch Odrodzenia Gospodarczego im. Edwarda Gierka i Ruch Ludzi Pracy[9] (przed wyborami poparła go również Komunistyczna Partia Polski[10]). Państwowa Komisja Wyborcza, z uwagi na zakwestionowanie części podpisów i w konsekwencji brak wymaganej liczby ważnych podpisów, odmówiła rejestracji jego kandydatury[11]. Po drugim rozpisaniu wyborów prezydenckich na czerwiec 2020 polityk ponownie zgłosił swoją kandydaturę, dostarczając dodatkowe podpisy. PKW odmówiła jego rejestracji, jednak skarga polityka została uwzględniona przez Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, co umożliwiło mu wystartowanie w tych wyborach[12]. W pierwszej turze z 28 czerwca 2020 otrzymał 27 290 głosów (0,14%), zajmując przedostatnie, 10. miejsce[13]. W II turze nie udzielił oficjalnego poparcia żadnemu z kandydatów[14].
W wyborach parlamentarnych w 2023 kandydował z ramienia Nowej Lewicy do Senatu. Został wybrany do tej izby, zdobywając 55 372 głosy w okręgu nr 1 i pokonując m.in. ubiegającego się o reelekcję Rafała Ślusarza[15][16]. Został przewodniczącym Komisji Edukacji oraz członkiem Komisji Spraw Unii Europejskiej[17].
Syn Ryszarda i Aleksandry. Ma czworo dzieci: Monikę, Macieja, Wiktorię i Wojciecha. W 2011 zawarł związek małżeński z Karoliną[18].
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2001 | Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy | Sejm IV kadencji | nr 38 | 4429 (1,72%)![]() | |
2005 | Socjaldemokracja Polska | Senat VI kadencji | nr 38 | 32 554 (10,67%)![]() | |
2006 | Lewica i Demokraci | Sejmik Wielkopolski III kadencji | nr 3 | 11 546 (6,29%) ![]() | |
2007 | Sejm VI kadencji | nr 39 | 6837 (1,53%)![]() | ||
2010 | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejmik Wielkopolski IV kadencji | nr 1 | 12 229 (7,75%) ![]() | |
2011 | Sejm VII kadencji | nr 39 | 3928 (0,98%)![]() | ||
2014 | SLD Lewica Razem | Sejmik Wielkopolski V kadencji | nr 1 | 9097 (6,21%) ![]() | |
2015 | Zjednoczona Lewica | Sejm VIII kadencji | nr 39 | 8982 (2,19%)![]() | |
2018 | SLD Lewica Razem | Sejmik Wielkopolski VI kadencji | nr 1 | 8756 (3,95%) ![]() | |
2019 | Lewica Razem | Parlament Europejski IX kadencji | nr 7 | 7112 (0,59%)![]() | |
2020 | KW Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Waldemara Włodzimierza Witkowskiego |
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej | – | 27 290 (0,14%)![]() | |
2023 | Nowa Lewica | Senat XI kadencji | nr 1 | 55 372 (39,36%) ![]() |