W tym artykule poruszony zostanie temat Waleń południowy, jednego z najważniejszych aspektów dzisiejszego społeczeństwa. Waleń południowy zyskał w ostatnich latach ogromne znaczenie ze względu na swój wpływ na różne obszary, od polityki i ekonomii po kulturę i technologię. W tym artykule zostaną zbadane różne aspekty Waleń południowy i jego wpływ na nasze codzienne życie. Przeanalizowane zostaną różne perspektywy wokół Waleń południowy, a także jego ewolucja w czasie. Ponadto zbadane zostaną implikacje Waleń południowy w bieżącym kontekście, a także jego możliwe prognozy na przyszłość. Aby zaoferować wszechstronną wizję Waleń południowy, rozważone zostaną różne podejścia i opinie, w celu zapewnienia szerokiej i obiektywnej wizji tego tematu, który ma dziś ogromne znaczenie.
Eubalaena australis[1] | |||
(Desmoulins, 1822) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Parvordo | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
waleń południowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[10] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
Waleń południowy[11], wieloryb biskajski południowy, wal biskajski południowy[potrzebny przypis] (Eubalaena australis) – gatunek ssaka z rodziny walowatych (Balaenidae).
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1822 roku francuski przyrodnik Antoine Desmoulins nadając mu nazwę Balæna australis[2]. Holotyp pochodził z zatoki Algoa, w Prowincji Przylądkowej Wschodniej, w Południowej Afryce[12]; holotypem był szkielet znajdujący się w kolekcji w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu zebrany przez De Lalande’a w 1820 roku[13].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[14].
Waleń południowy występuje w wodach o niskich temperaturach na półkuli południowej, głównie na szerokości geograficznej południowej 20–60°S z wyjątkiem obu wybrzeży Ameryki Południowej, występując na większości niższych szerokości geograficznych[14]. Zimą koncentruje się w pobliżu wybrzeży południowej Australii, Nowej Zelandii, atlantyckich wybrzeży Ameryki Południowej (Argentyna, Brazylia) i południowej Afryki (głównie Południowa Afryka), ale także widywany w Chile, Peru, archipelagu Tristan da Cunha i wschodniego wybrzeża Madagaskaru; latem, głównie na szerokości geograficznej południowej 40-50°S, ale także na Antarktydzie do szerokości geograficznej południowej 65°S i wokół wysp Georgii Południowej[14].
Długość ciała 1500–1650 cm; masa ciała do około 60000 kg[17]. Noworodki osiągają długość ciała 450–600 cm[17]. Ma średnio 222 od szarych do czarnych fiszbinów o delikatnych frędzlach i maksymalnej długości 240 cm[17]. Jego głowa stanowi jedną trzecią długości całego ciała.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern „najmniejszej troski”)[10].
Zwierzęta te były masowo zabijane przez wielorybników. Obecnie ich populacja wynosi około 7 tysięcy sztuk i stale rośnie.