W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Walentina Łalenkowa i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od powstania do obecnej ewolucji Walentina Łalenkowa był przedmiotem debaty i fascynacji zarówno ekspertów, jak i fanów. Na przestrzeni dziejów Walentina Łalenkowa odgrywał kluczową rolę w formułowaniu opinii, podejmowaniu decyzji i kształtowaniu różnych sytuacji. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na złożoność Walentina Łalenkowa i zbadać jego wpływ w różnych kontekstach, od poziomu osobistego po globalny. Mamy nadzieję, że ten artykuł stanowi wzbogacające i stymulujące spojrzenie na Walentina Łalenkowa, zachęcając czytelników do refleksji i głębszego zagłębienia się w ten fascynujący temat.
Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1957 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
173 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
![]() |
Walentina Nikołajewna Łalenkowa z d. Gołowienkina (ros. Валентина Николаевна Лаленкова z d. Головенкина, ur. 5 maja 1957 w Swierdłowsku) – rosyjska łyżwiarka szybka reprezentująca ZSRR, dwukrotna medalistka mistrzostw świata i wicemistrzyni Europy.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Walentina Łalenkowa pojawiła się w 1976 roku, kiedy zajęła szóste miejsce w wieloboju podczas mistrzostw świata juniorów w Madonna di Campiglio. W 1980 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid, zajmując jedenaste miejsce w biegu na 1000 m i siedemnaste na 3000 m. Pierwszy sukces osiągnęła w 1983 roku, kiedy zdobyła brązowy medal na wielobojowych mistrzostwach świata w Karl-Marx-Stadt. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie reprezentantki NRD: Andrea Schöne i Karin Enke. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach Europy w Medeo i sprinterskich mistrzostwach świata w Trondheim zajmowała drugie miejsce. W tym samym roku brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie jej najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w biegu na 1000 m. Walkę o medal przegrała tam ze swą rodaczką, Natalją Pietrusiową. Na tych samych igrzyskach była też szósta na 1500 m i ósma na dwukrotnie dłuższym dystansie. W 1985 roku zakończyła karierę.
Po ślubie w 1979 roku występowała pod nazwiskiem Łalenkowa.
Jej syn Jewgienij Łalenkow również został panczenistą.