W tym artykule przyjrzymy się Walenty Szczepaniak z różnych punktów widzenia, aby zapewnić szeroki i szczegółowy pogląd na ten temat. Walenty Szczepaniak jest dziś tematem niezwykle istotnym, ponieważ wpływa na różne aspekty społeczeństwa, gospodarki, polityki, kultury i codziennego życia ludzi. Poprzez rygorystyczną i dogłębną analizę zbadamy różne aspekty Walenty Szczepaniak, badając jego implikacje, wyzwania i możliwości. Poprzez ten artykuł chcemy zaoferować czytelnikowi wszechstronną i wzbogacającą perspektywę, która pozwoli mu lepiej zrozumieć znaczenie i zakres Walenty Szczepaniak we współczesnym świecie.
| Data i miejsce urodzenia |
8 stycznia 1931 |
|---|---|
| Data śmierci |
23 maja 2024 |
| profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia analityczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1961 |
| Habilitacja |
1965 |
| Profesura |
1986 |
| Praca zawodowa | |
| Uczelnia | |
Walenty Szczepaniak (ur. 8 stycznia 1931 w Kotlinie, zm. 23 maja 2024) – polski chemik, profesor nauk chemicznych specjalizujący się w chemii analitycznej.
W 1951 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pleszewie. Studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ukończył w roku 1955. Sześć lat później uzyskał stopień doktora za rozprawę pt. Selektywne wymieniacze jonowe. Habilitację otrzymał za pracę Żywica dwufenylokarbazydowa i jej zastosowania do oznaczania chromu. W 1986 roku uzyskał tytuł profesora.
W latach 1975–1981 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Chemii na wydziale Mat-Fiz-Chem UAM. Był inicjatorem powołania Wydziału Chemii UAM i w 1981 r. został jego pierwszym dziekanem. Przez wiele lat kierował Zakładem Analizy Instrumentalnej.
Tematem jego prac i badań naukowych były m.in. selektywne wymieniacze jonowe, kompleksony fosfoorganiczne, analiza ekstrakcyjno-spektrofotometryczna oraz analiza instrumentalna. Jest autorem podręcznika akademickiego Metody instrumentalne w analizie chemicznej. Był członkiem Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk.
Zmarł 23 maja 2024 roku[1].