Walerij Woronin (hokeista)

W tym artykule dokładnie zbadamy Walerij Woronin (hokeista) i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od momentu pojawienia się Walerij Woronin (hokeista) przykuł uwagę wielu osób ze względu na jego wpływ w różnych sferach. Na przestrzeni lat Walerij Woronin (hokeista) ewoluował i dostosowywał się do zmieniających się potrzeb społeczeństwa, stając się tematem ciągłego zainteresowania. Poprzez te badania staramy się poszerzyć zrozumienie Walerij Woronin (hokeista) i jego wpływu w różnych obszarach, a także przeanalizować jego rolę w teraźniejszości i przyszłości. Mamy nadzieję, że badanie wielu perspektyw i wiarygodnych źródeł umożliwi przedstawienie wszechstronnego i wzbogacającego spojrzenia na Walerij Woronin (hokeista) i jego dzisiejsze znaczenie.

Walerij Woronin
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1954
Jarosław

Obywatelstwo

Białoruś

Pozycja

napastnik

Walerij Giennadjewicz Woronin, ros. Валерий Геннадьевич Воронин; biał. Валерый Генадзьевіч Варонін – Waleryj Hienadzjewicz Waronin (ur. 15 listopada 1954 w Jarosławiu) – radziecki hokeista. Trener hokejowy z obywatelstwem białoruskim.

Kariera zawodnicza

Był zawodnikiem macierzystego Torpedo Jarosław, a po przeniesieniu do Białoruskiej SRR i kontynuował karierę w Torpedo Mińsk grając na pozycji napastnika[1] (sezon 1980/1981[2]).

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę trenerską. W latach 90. był trenerem w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Nowym Targu[3]. Wówczas jego asystentem był Marek Ziętara[4][5].

W sezonie 2001/2002 pracował z narodową seniorską reprezentacją Białorusi[6]: był asystentem szkoleniowca Władimira Krikunowa na turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2002[7] (Białorusini osiągnęli wówczas największy sukces reprezentacji kraju w postaci czwartego miejsca na igrzyskach), a kilka miesięcy później jako pierwszy trener prowadził Białoruś na turnieju mistrzostw świata w 2002 Dywizji IA[8] (kadra uzyskała wówczas awans do Elity. Od kwietnia 2013 do 3 października 2014 był szkoleniowcem pierwszego zespołu HK Homel, po czym ustąpił z funkcji i pozostał trenerem w strukturze klubu[9]

Sukcesy

Trenerskie
  • Czwarte miejsce w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich: 2002 z Białorusią
  • Awans do Elity mistrzostw świata: 2002 z Białorusią
  • Srebrny medal mistrzostw Białorusi: 2001 z HK Mińsk
  • Złoty medal mistrzostw Białorusi: 2002 z Kieraminem Mińsk
  • złoto Puchar Białorusi: 2002 z Kieraminem Mińsk
  • Brązowy medal mistrzostw Łotwy: 2005, 2007 z Metalurgsem Lipawa
  • Srebrny medal mistrzostw Łotwy: 2006, 2010 z Metalurgsem Lipawa
  • Złoty medal mistrzostw Łotwy: 2008, 2009, 2011, 2012 z Metalurgsem Lipawa
  • złoto Puchar Łotwy: 2007, 2008 z Metalurgsem Lipawa
  • Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 2014 z HK Homel
Wyróżnienie
  • Zasłużony Trener Republiki Białorusi

Przypisy

  1. ↑ Гости нашего дворца. «Локомотив» (Ярославль). belarushockey.com, 2009-11-23. . (ros.).
  2. ↑ Динамо Минск 1981/1982. Высшaя лига. Statystyki mistrzostw ZSRR. . . (ros.).
  3. ↑ Talent jakich mało. um.oswiecim.pl. .
  4. ↑ Stefan Leśniowski: Dobrze jest wrócić do domu. sportowepodhale.pl, 2012-05-30. .
  5. ↑ Stefan Leśniowski: Ziętara, jakiego nie znacie. sportowepodhale.pl, 2013-01-10. .
  6. ↑ Тренеры. hockey.by. . . (ros.).
  7. ↑ Belarus. 2002 Olympic Winter Games Men´s Competition. iihf.com. . (ang.).
  8. ↑ Belarus. 2002 IIHF World Championship Div I, Group A. iihf.com. . (ang.).
  9. ↑ ЧБ: Главный тренер «Гомеля» покинул свой пост. belarushockey.com, 2014-10-03. . (ros.).

Bibliografia