Walid al-Mu’allim

Walid al-Mu'allim

Walid al-Mu'allim (lipiec 2009)
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1941 Damaszek
Data śmierci	16 listopada 2020
Wicepremier Syrii
Okres	od 12 czerwca 2012 do 16 listopada 2020
Przynależność polityczna	Partia Baas
Poprzednik	Abdullah Dardari
Minister spraw zagranicznych
Okres	od 21 lutego 2006 do 16 listopada 2020
Przynależność polityczna	Partia Baas
Poprzednik	Faruk asz-Szara
Multimedia w Wikimedia Commons

Walid Mohi Edine al-Mu’allim (ur. 13 stycznia 1941 w Damaszku, zm. 16 listopada 2020) – syryjski polityk, w latach 2012–2020 wicepremier, w latach 2006–2020 minister spraw zagranicznych Syrii.

W 1963 ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Kairskim. Od 1964 pracuje w ministerstwie spraw zagranicznych Syrii. Pracował w syryjskich placówkach dyplomatycznych w Tanzanii, Arabii Saudyjskiej, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. W 1975 został ambasadorem Syrii w Rumunii^[1]. W 1980 wrócił do Syrii i kierował w ministerstwie spraw zagranicznych departamentem dokumentacji i tłumaczeń^[1].

Przez dziewięć lat (1990–1999) był ambasadorem Syrii w Stanach Zjednoczonych. Następnie w 2000 został asystentem ministra spraw zagranicznych Syrii; funkcję tę pełnił przez pięć lat^[1]. Do 2000 brał udział w negocjacjach izraelsko-syryjskich, zakończonych ostatecznie fiaskiem^[2]. W 2005 mianowany wiceministrem spraw zagranicznych Syrii^[1], odpowiadał za relacje z Libanem^[3]. W 2006 objął tekę ministra spraw zagranicznych i emigrantów Syrii^[1]. Miało to miejsce w czasie rekonstrukcji rządu po cedrowej rewolucji w Libanie. Al-Mu’allim zastąpił w resorcie spraw zagranicznych Faruka asz-Szarę, którego Baszszar al-Asad uczynił wiceprezydentem. Nowy minister był bliskim współpracownikiem poprzednika, ale nie posiadał tak silnej pozycji w ministerstwie^[4]. Wymieniano go jako członka frakcji reformatorów w syryjskiej partii Baas^[5].

Po rekonstrukcji rządu w 2011 Baszszar al-Asad pozostawił go na dotychczasowym stanowisku. Wskazywano jednak, że rzeczywisty wpływ ministra spraw zagranicznych na politykę zewnętrzną Syrii jest ograniczony, gdyż decyduje o niej sam prezydent^[2].

W czasie wojny domowej w Syrii oskarżył Stany Zjednoczone o prowadzenie polityki antysyryjskiej i wspieranie w Syrii terroryzmu^[6]. Analogiczny zarzut wysunął pod adresem Francji, Kataru, Arabii Saudyjskiej i Turcji, które, jak stwierdził, wspierały terrorystów, przekazując broń uzbrojonej opozycji przeciwko al-Asadowi^[7]. Twierdził, że przemocy w Syrii dopuszczają się przede wszystkim bojownicy przybyli z zagranicy, głównie z Arabii Saudyjskiej, Kataru i Turcji (którą określił w 2013 jako „główne źródło przemocy w Syrii”^[8]), działając pod egidą Amerykanów. Zapewniał, że kryzys polityczny w Syrii rozpoczął się od wysuwania przez obywateli „uzasadnionych żądań”, na które rząd był gotów odpowiedzieć, jednak przeszkodziła w tym zagraniczna interwencja. Twierdził, iż rząd al-Asada broni bezpieczeństwa obywateli Syrii. Zaprzeczał istnieniu Szabihy^[6]. Twierdził ponadto, iż nałożone na syryjskie firmy i polityków sankcje międzynarodowe przyczyniają się jedynie do pogorszenia sytuacji jej obywateli^[9].

Oskarżał rząd amerykański o przygotowywanie przeciwko Syrii kampanii podobnej do tej, która poprzedziła interwencję w Iraku w 2003. Stanowczo zaprzeczał, jakoby prezydent al-Asad mógł użyć broni chemicznej przeciwko obywatelom Syrii^[8].

W końcu stycznia 2013 wezwał uzbrojoną opozycję do złożenia broni i podjęcia negocjacji z rządem. Stwierdził, że możliwe jest wejście do rządu przedstawicieli dowolnej organizacji, pod warunkiem zaakceptowania pozostawania Baszszara al-Asada na urzędzie prezydenckim oraz potępienia „zagranicznej interwencji” w Syrii^[10]. Wezwał także ONZ do zabezpieczenia granic kraju^[10].

Reprezentował Syrię na konferencji pokojowej Genewa II^[11].

Żonaty, miał trójkę dzieci^[1]. Al-Mu’allim zmarł 16 listopada 2020^[12].