Wally Cox

Temat Wally Cox jest dziś jednym z najbardziej aktualnych, ponieważ ma znaczący wpływ na nasze społeczeństwo. Zajmując się tym tematem, należy wziąć pod uwagę wiele aspektów, od jego historycznego pochodzenia po obecne implikacje. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i punktom widzenia na temat Wally Cox, aby zapewnić pełny i zrównoważony pogląd. Przeanalizujemy różne aspekty składające się na ten temat, a także jego możliwe konsekwencje w sferze osobistej, społecznej i politycznej. Dodatkowo sprawdzimy, jak Wally Cox ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wpływa na nasze życie dzisiaj.

Wally Cox
Ilustracja
Wally Cox (1962)
Imię i nazwisko

Wallace Maynard Cox

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1924
Detroit

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1973
Los Angeles

Zawód

aktor, komik

Współmałżonek

Patricia Tiernan
(1967-1973; rozwód)
Milagros Tirado Fink
(1963-1966; rozwód)
Marilyn Gennaro (1954-1961; rozwód)

Lata aktywności

1948–1973

Wally Cox, właściwie Wallace Maynard Cox (ur. 6 grudnia 1924 w Detroit w stanie Michigan, zm. 15 lutego 1973 w Los Angeles w stanie Kalifornia) – amerykański komik i aktor. Dwukrotny laureat nominacji do nagrody Emmy[1].

Życiorys

Karierę aktorską rozpoczął w 1948 roku. W latach 1964–1973 podkładał głos pod tytułowego bohatera kreskówki NBC/CBS Super Pies (Underdog). Był też głównym bohaterem sitcomu NBC Mr. Peepers (1952–1955).

Trzykrotnie żonaty; dnia 7 czerwca 1954 roku poślubił Marilyn Gennaro, 7 września 1963 zawarł związek małżeński z Milagros Tirado (z którą rozwiódł się w maju 1966, i która urodziła mu dwoje dzieci), Patricię Tiernan pojął za żonę w 1967. Był osobą biseksualną[2]. W dzieciństwie był przyjacielem Marlona Brando. W przyszłości Cox i Brando zostali kochankami[3].

Autor dwóch książek: My Life As A Small Boy (1961) oraz Ralph Makes Good (1965).

Zmarł w wieku czterdziestu ośmiu lat. Przyczyną zgonu był zawał mięśnia sercowego.

Przypisy

  1. ↑ Wally Cox (1944–1973). Find a Grave. . (ang.).
  2. ↑ Darwin Porter, Brando Unzipped (2005), str. 401.
  3. ↑ Stephen Saban (2006-02-02): Brando Sucks. World Of Wonder. . (ang.).

Linki zewnętrzne