Wenetowie (Italia)

W dzisiejszym świecie Wenetowie (Italia) przyjął fundamentalną rolę w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, zawodową czy społeczną, Wenetowie (Italia) stał się tematem o dużym znaczeniu i debacie. W miarę postępu w epoce cyfrowej wpływ Wenetowie (Italia) staje się coraz bardziej widoczny, wpływając na tak różnorodne aspekty, jak technologia, kultura, ekonomia i polityka. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę Wenetowie (Italia) w naszym codziennym życiu, analizując jego znaczenie i implikacje, jakie ma w różnych obszarach. Od wpływu Wenetowie (Italia) na zdrowie psychiczne po wpływ na współczesne społeczeństwo, Wenetowie (Italia) jest tematem, który w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i refleksję. Dołącz do nas w tej podróży przez temat, który nie przestaje nas zaskakiwać i rzucać wyzwań w dzisiejszym świecie.

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2024-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wenetowie – lud indoeuropejski[1], przybyły najprawdopodobniej z terenów Europy Środkowej około 950 p.n.e., zamieszkujący północną część Italii.

Według Herodota Wenetowie przybyli ze wschodu Europy, natomiast według Liwiusza przybyli wraz z Trojanami pod wodzą Antenora (i pokonali Euganejczyków). Najnowsze badania wskazują jednak na pochodzenie ludu z Europy Środkowej.

Pierwsze ślady Wenetów notowane są na około 950 p.n.e. Szczyt rozwoju przypadł na okres VI–IV wiek p.n.e. W IV w. p.n.e. sąsiadowali z Euganei, Carni, Lingones i Cenomani. W III wieku p.n.e. weszli w przymierze z republiką rzymską. Ulegli romanizacji. Głównymi ośrodkami cywilizacji Wenetów były Patavium (dzisiaj Padwa) i Ateste (dzisiaj Este). Kultura Wenetów wykazywała wpływy kultury Golasecca, kultury Villanova, alpejskiej kultury halsztackiej i kultury Etrusków. Gospodarka Wenetów opierała się na rolnictwie, hodowli koni, kupiectwie (najprawdopodobniej docierali aż nad Bałtyk w celu pozyskania bursztynu) i żeglarstwie.

Zmarli byli paleni, a prochy przechowywano w urnach. Religia opierała się na kulcie bóstw żeńskich; najważniejsza była bogini Reitia, uosabiająca siły natury.

Posługiwali się archaicznym językiem indoeuropejskim, z pewnymi podobieństwami do łaciny i języków germańskich. Pismo przypominało pismo Etrusków. Informacje o języku Wenetów pochodzą z napisów nagrobnych, z cytatów pisarzy klasycznych i nazewnictwa miejsc.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Encyklopedia multimedialna PWN nr 4 – Historia. Warszawa: WN PWN, 1999. ISBN 83-88756-29-X.

Bibliografia