W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Wenus z Renancourt, zagadnienia, które w ostatnim czasie zyskało na aktualności. W miarę postępu i ewolucji społeczeństwa niezbędna jest świadomość różnych aspektów Wenus z Renancourt i zrozumienie jego wpływu na nasze codzienne życie. Od jego początków do dzisiejszego znaczenia, zbadamy wszystkie aspekty związane z Wenus z Renancourt, aby zapewnić szeroki i pełny przegląd. Ponadto przeanalizujemy implikacje, jakie Wenus z Renancourt ma w różnych obszarach, od polityki po codzienne życie ludzi. Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie użytecznym i pouczającym przewodnikiem dla osób zainteresowanych głębszym zgłębieniem tematu Wenus z Renancourt.
![]() Jedna z figurek Wenus z Renancourt | |
Rodzaj |
rzeźba |
---|---|
Data powstania | |
Wymiary |
4 do 12 cm |
Wenus z Renancourt – zespół 15 figurek typu paleolityczna Wenus, przedstawiających nagie postacie kobiece z epoki górnego paleolitu, znaleziony na stanowisku archeologicznym Renancourt we francuskim mieście Amiens w latach 2014–2019. Datowany jest na ok. 27 000 lat temu i reprezentuje kulturę grawecką.
Odkrycia figurek dokonał w trakcie kilkuletnich prac ratunkowych, trwających od 2014 do 2019 r., zespół badawczy pod kierunkiem archeologa Clémenta Parisa[1] na stanowisku archeologicznym w Renancourt – dzielnicy miasta Amiens[2]. W efekcie tych badań zidentyfikowano na głębokości 4 m, w obrębie grubego na 8 m kompleksu skał lessowych, decymetrową warstwę lessową wiązaną z glebą glejową tundry[3], a w niej ślady okresowego obozowiska grupy ludności zbieracko-łowieckiej, która założyła obóz na stoku wzgórza w obrębie ówczesnej doliny rzecznej. W warstwie znaleziono liczne kości zwierzyny łownej, wśród których dominują szczątki dzikich koni, narzędzia krzemienne, a także przedmioty interpretowane jako ozdoby: wykonane z miejscowej kredy krążki z centralnym otworem oraz naturalne ośródki wewnętrzne skrzemieniałych ślimaków z rodzaju Turritella[4][5].
W trakcie badań warstwy z artefaktami znaleziono także 15 figurek typu paleolityczna Wenus, reprezentujących kulturę grawecką[6]. Mają one wysokość od 4[7] do 12 cm[8], a wykonane są z kredy pochodzącej z sąsiedniego odsłonięcia w klifie skalnym. Rzeźby różnią się od siebie, mają indywidualny charakter, chociaż wszystkie pokazują nagie postacie kobiet o bardzo silnie zaznaczonych cechach płciowych. Ponadto jedna z nich nosi pozostałości malowania ochrą, inna ma wyrzeźbiony na głowie czepiec o kratkowanym wzorze[9]. Znaczna część z 15 figurek jest nieukończona. Na stanowisku napotkano także drobne fragmenty innych figurek kobiecych oraz odłupki kredy o charakterze odpadów produkcyjnych, wiążące się z rzeźbieniem Wenus. Wszystkie te znaleziska łącznie umożliwiły stwierdzenie, że na badanym stanowisku funkcjonowała pracownia kamieniarska wytwarzające figurki oraz ozdoby z kredy[10]. Datowania warstwy z artefaktami wykonane metodą radiowęglową określają jej wiek na ok. 27 000 lat temu[11][12], podobny wynik dały datowania optycznie stymulowaną luminescencją (OSL)[13].
Niektóre z figurek eksponowane są na wystawie w Musée de Picardie w Amiens[14].
W mieście Amiens, skąd pochodzą paleolityczne figurki, nazwano ich imieniem ulicę – Rue de la Vénus de Renancourt[15].