W dzisiejszym świecie Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu staje się coraz bardziej istotny w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego implikacje są różnorodne i złożone. W tym artykule zagłębimy się w uniwersum Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, badając jego różne aspekty i analizując jego wpływ w bieżącym kontekście. Od jego powstania po możliwe przyszłe ewolucje, postaramy się rzucić światło na tę różnorodną i wieloaspektową kwestię.
graviditas obsoleta | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
---|
abortus internus (missed abortion) | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
O02.9 |
---|
Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu – zgon płodu następujący przed całkowitym jego wydaleniem lub wydobyciem z ustroju matki. Zakończenie ciąży wskutek obumarcia zarodka lub płodu przed 22. tygodniem ciąży określa się jako poronienie. Śmierć płodu na wczesnym etapie rozwoju z zatrzymaniem obumarłego płodu wewnątrz jamy macicy określa się jako poronienie chybione.
Rzadko stosowanym określeniem na wewnątrzmaciczne obumarcie płodu z nieznanej przyczyny jest SADS – zespół nagłej śmierci przed urodzeniem (ang. sudden antenatal death syndrome)[1].
Wewnątrzmaciczny zgon jednego z płodów jest jednym z powikłań, które częściej występują w ciąży wielopłodowej[2].
Jest stosowana przed, jak i w trakcie ciąży u kobiet z grupy ryzyka. Najczęściej polega na ustabilizowaniu stanu zdrowia kobiet z chorobami przewlekłymi, takimi jak nadciśnienie tętnicze.