We współczesnym świecie Widzę, widzę nabrał niezwykłego znaczenia, które wpłynęło na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania Widzę, widzę wywołuje debaty, kontrowersje i istotne zmiany w różnych obszarach, od kultury po gospodarkę. Jego wpływ rozprzestrzenił się na cały świat, przyciągając uwagę specjalistów, badaczy i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy wpływ Widzę, widzę na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego implikacje i zastanawiając się nad jego rolą we współczesnym świecie.
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
30 sierpnia 2014 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
99 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Susanne Wuest |
| Muzyka |
Olga Neuwirth |
| Zdjęcia |
Martin Gschlacht |
| Scenografia |
Hubert Klausner |
| Kostiumy |
Tanja Hausner |
| Montaż |
Michael Palm |
| Produkcja | |
| Wytwórnia |
Ulrich Seidl Film |
| Dystrybucja |
Stadtkino Verleih |
Widzę, widzę (niem. Ich seh, Ich seh) – austriacki horror z 2014 roku w reżyserii Severina Fiali i Veroniki Franz. Reżyserzy ci prywatnie są dla siebie siostrzeńcem i ciotką, a łączy ich postać odpowiednio wuja i męża, a zarazem producenta filmu - Ulricha Seidla. Zdjęcia do filmu kręcono w Dolnej Austrii (m.in. w Raabs an der Thaya).
Światowa premiera filmu miała miejsce 30 sierpnia 2014 podczas 71. MFF w Wenecji, w ramach którego obraz brał udział w sekcji "Horyzonty". Polska premiera filmu nastąpiła 30 lipca 2015 w ramach 15. MFF Nowe Horyzonty we Wrocławiu. Do ogólnopolskiej dystrybucji kinowej obraz wszedł w dniu 12 lutego 2016.
Film został wyselekcjonowany jako oficjalny kandydat Austrii do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny podczas 88. ceremonii wręczenia Oscarów, jednak ostatecznie nominacji nie uzyskał.
i inni