Wieża św. Tomasza

W tym artykule zbadamy kwestię Wieża św. Tomasza z perspektywy wielowymiarowej, analizując jej implikacje, reperkusje i możliwe rozwiązania. Wieża św. Tomasza to temat, który przykuł uwagę naukowców, aktywistów, instytucji rządowych i ogólnie społeczeństwa, ze względu na jego znaczenie w obecnym kontekście. Poprzez głęboką analizę staramy się przedstawić kompleksową wizję Wieża św. Tomasza, uwzględniającą jego najważniejsze aspekty, powiązania z innymi zjawiskami i potencjalny wpływ w różnych obszarach. Aby wzbogacić debatę wokół Wieża św. Tomasza, artykuł ten ma na celu przedstawienie holistycznej wizji, która zachęca do refleksji i konstruktywnego dialogu.

Wieża św. Tomasza
Torri ta’ San Tumas
Zabytek: nr rej. 01377 NICPMI (2013-06-28)
Ilustracja
Widok wieży św. Tomasza wraz z baterią
Państwo

 Malta

Miejscowość

Marsaskala

Adres

Triq Dawret it-Torri

Typ budynku

fortyfikacja

Architekt

Vittorio Cassar

Rozpoczęcie budowy

1614[1]

Pierwszy właściciel

Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty

Obecny właściciel

Rząd Malty, Fondazzjoni Wirt Artna

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Wieża św. Tomasza”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wieża św. Tomasza”
Ziemia35°51′40,31″N 14°34′22,00″E/35,861197 14,572778

Wieża św. Tomasza (malt. Torri ta’ San Tumas, ang. St Thomas Tower) – jedna z pięciu umocnionych kamiennych wież obserwacyjnych, zbudowana za czasów wielkiego mistrza kawalerów maltańskich Alofa de Wignacourt w okresie pomiędzy latami 1610–1649. Wieże Wignacourta różnią się od wież Lascarisa oraz wież de Redina. Nie są prostymi wieżami obserwacyjnymi, a w zasadzie sporymi fortyfikacjami umożliwiającymi stawianie oporu i stanowiącymi schronienie dla załogi. Wieża została nazwana imieniem św. Tomasza, którego kaplica znajdowała się w pobliżu[2].

Wieża św. Tomasza została zbudowana w roku 1614 na wysuniętym cyplu w miejscowości Marsaskala na zachodniej części wyspy Malta. Sąsiadowała ze znajdującą się z drugiej strony zatoki Marsaskala (na przylądku Ponta taż-Żonqor), a zburzoną w roku 1915 wieżą Żonqor (jedną z wież de Redina). Koszt budowy obiektu wyniósł 12 000 skudów[2].

Za panowania wielkiego mistrza Ramona Perellos y Roccaful był realizowany plan umocnienia wybrzeży wyspy siecią fortyfikacji. Zbudowano wówczas 2 nabrzeżne baterie chroniące zatokę św. Tomasza baterię Maħsel oraz baterię Rihama[3] oraz dobudowano baterię do Wieży św. Tomasza (1715–1716).

W czasie panowania brytyjskiego na Malcie wieża służyła jako więzienie dla jeńców wojennych[1].

Wieża jest administrowana przez Fondazzjoni Wirt Artna. Została wpisana na listę dziedzictwa National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 01377[1].

Przypisy

  1. a b c St. Thomas Tower and Battery. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. . (ang.).
  2. a b Fortifications. Marsaskala local council. . (ang.).
  3. Rihama Battery. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. . (ang.).

Bibliografia

  • Alison Hoppen, The fortification of Malta by the Order of St. John 1530-1798, Scottish Academic press, Great Britain, 1979.
  • Charles Stephenson, The Fortification of Malta 1530-1945, Osprey Publishing, 2004, ISBN 978-1-84176-693-5.

Linki zewnętrzne