Obecnie Wiktor Iluchin jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy jest to osoba, wydarzenie, trend czy wydarzenie historyczne, Wiktor Iluchin przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule szczegółowo zbadano znaczenie i wpływ Wiktor Iluchin na dzisiejsze społeczeństwo, podkreślając jego implikacje i wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od powstania do ewolucji na przestrzeni czasu, Wiktor Iluchin pozostawił znaczący ślad we współczesnym świecie, a w tym artykule podjęto próbę dogłębnej analizy jego znaczenia.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
deputowany do Dumy Państwowej | |
Okres | |
Przynależność polityczna |
Wiktor Iwanowicz Iluchin (ros. Виктор Иванович Илюхин, ur. 1 marca 1949, zm. 19 marca 2011) − rosyjski polityk, jeden z liderów Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej i deputowany do Dumy Państwowej.
Z wykształcenia był prawnikiem[1], w okresie istnienia ZSRR pracował jako prokurator. W latach 1986−1991 pracował w Prokuraturze Generalnej ZSRR. W listopadzie 1991 roku wszczął śledztwo przeciwko Michaiłowi Gorbaczowowi, oskarżając go o zdradę i doprowadzenie do rozpadu państwa[2]. Za wszczęcie śledztwa przeciw Gorbaczowowi został zwolniony z pracy[1]. W październiku 1993 poparł pucz przeciw Jelcynowi. Od 1993 do śmierci zasiadał w Dumie Państwowej[2]. W 1999 był jednym z inicjatorów odsunięcia od władzy Borysa Jelcyna[1].
W Polsce znany za sprawą negowania odpowiedzialności ZSRR za zbrodnię katyńską, winę za którą przypisywał Niemcom. Kilkukrotnie domagał się prowadzenia śledztwa w tej sprawie, zarzucał instytucjom rosyjskiego państwa fałszowanie historii[2] i dokumentów świadczących o winie kierownictwa ZSRR[1].
KPRF poinformowała, że Iluchin zmarł z powodu ostrej niewydolności serca. Partia ta zasugerowała również możliwość udziału osób trzecich w zgonie[2], oskarżając władze o spowodowanie śmierci polityka. Domagała się również powołania parlamentarnej komisji specjalnej ds. śmierci Iluchina, której szefem miał zostać Iwan Mielnikow[3], ale na zapowiedziach[4] się skończyło.
Iluchin był prezesem Fundacji Pomocy Międzyregionalnej dla Bezpieczeństwa Strategicznego (FSSB) − organizacji deklarującej się na swojej stronie internetowej, iż „zapewnia czekistowski korporacjonizm” i ma na celu stworzenie warunków dla upowszechniania i wdrażania bezpieczeństwa publicznego i państwowego oraz „dostosowanie obecnych i byłych oficerów bezpieczeństwa państwowego, funkcjonariuszy organów wymiaru sprawiedliwości oraz personelu wojskowego Sił Zbrojnych do nowych warunków życia”[5].
Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim[6].