Wiktor Junosza-Piotrowski

W tym artykule zbadamy temat Wiktor Junosza-Piotrowski i jego znaczenie dzisiaj. Wiktor Junosza-Piotrowski to temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu, generując rosnące zainteresowanie społeczeństwa. W całej historii Wiktor Junosza-Piotrowski odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, od nauki i technologii po kulturę i sztukę. W tym sensie niezbędna jest dogłębna analiza wpływu, jaki Wiktor Junosza-Piotrowski wywarł na nasze codzienne życie, a także na rozwój społeczeństwa jako całości. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu artykuł ten stara się rzucić światło na różne aspekty związane z Wiktor Junosza-Piotrowski, zapewniając kompleksową i wzbogacającą wizję tego tematu.

Wiktor Junosza-Piotrowski

Data urodzenia	1855
Data i miejsce śmierci	16 lipca 1917 Michałowo
Alma Mater	Instytut Inżynierów Cywilnych w Petersburgu
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktor Junosza-Piotrowski (ur. 1855^[1], zm. 16 lipca 1917 w Michałowie, gubernia witebska)^[2] – polski architekt^[3].

Życiorys

Ukończył studia w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu^[4].

Ważniejsze projekty

• Zespół Korpusu Kadetów im. Aleksandra Suworowa w Warszawie (obecnie siedziba Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, z H.J. Gayem, ok. 1900)^[5]
• Budynek więzienia mokotowskiego w Warszawie (z H.J. Gayem i J. Możdżeńskim, 1904)^[2]
• Koszary przy ul. 11 listopada w Warszawie (ok. 1900)^[2]
• Koszary u zbiegu ulic Rakowieckiej i Puławskiej w Warszawie (ok. 1900)^[2]
• Koszary w Jabłonnie^[2]
• Koszary w Białymstoku^[2]
• Koszary w Ostrogu^[2]
• Kościół św. Barbary w Witebsku (przebudowa)^[2]

Przypisy

1. ↑ Księga pamiątkowa Inżynierów Cywilnych Polaków wychowanków Instytutu Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, 1937, s. 71 .
2. ↑ ^{a b c d e f g h} Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 299. ISBN 83-01-08836-2.
3. ↑ Piotr Paszkiewicz: Pod berłem Romanowów. Sztuka rosyjska w Warszawie 1815–1915. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1991, s. 205. ISBN 83-900047-7-1.
4. ↑ Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 236.
5. ↑ Piotr Paszkiewicz: Pod berłem Romanowów. Sztuka rosyjska w Warszawie 1815–1915. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1991, s. 108. ISBN 83-900047-7-1.