W dzisiejszym świecie Wilhelm Kreis to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne obszary życia codziennego, Wilhelm Kreis stał się stałym tematem rozmów między ekspertami a ogółem społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze zmienną Wilhelm Kreis, analizując jej znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od samego początku do ostatecznego wyniku, Wilhelm Kreis stanowi temat bardzo interesujący, który zasługuje na zbadanie z różnych punktów widzenia.
![]() Wilhelm Kreis (z lewej, w marynarce) przyjmuje z rąk Goebbelsa nominację na generalnego radcę budowlanego niemieckich cmentarzy wojennych. Przy nim (w mundurze) Albert Speer | |
Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1873 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 sierpnia 1955 |
Zawód, zajęcie |
Wilhelm Heinrich Kreis (ur. 17 marca 1873 w Eltville am Rhein, zm. 13 sierpnia 1955 w Bad Honnef) – niemiecki architekt, wykładowca akademicki, twórca zwycięskiego projektu Zmierzch Bogów w konkursie na wieżę Bismarcka.
W latach 1893–1897 studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Monachium, m.in. u Augusta von Thierscha i Karlsruhe, także w Berlinie i Brunszwiku[1]. W 1896 zdobył pierwszą nagrodę w konkursie na pomnik upamiętniający bitwę pod Lipskiem[1]. Po ukończeniu studiów został asystentem Paula Wallota (1899)[2]. W latach 1902–1920 wykładał w Szkole Sztuki i Rzemiosła (niem. Kunstgewerbeschule w Düsseldorfie, w latach 1920–1926 w drezdeńskiej Wyższej Szkole Technicznej a w 1926–1941 w tamtejszej Szkole Sztuki i Rzemiosła[2]. W 1941 został mianowany generalnym radcą budowlanym odpowiedzialnym za projektowanie niemieckich cmentarzy wojennych[1].
Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy) wśród Niezastąpionych.
W 1899 Kreis wygrał konkurs na projekt wieży Bismarcka projektem Zmierzch Bogów (niem. Götterdämmerung)[3]. Do 1914 zaprojektował prawie 50 wież Bismarcka[1].