Wiluczinskaja Sopka

W dzisiejszym świecie Wiluczinskaja Sopka stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu coraz szerszego grona odbiorców. Znaczenie Wiluczinskaja Sopka polega na jego wpływie na różne aspekty społeczeństwa, od gospodarki po kulturę, politykę i środowisko. Wiluczinskaja Sopka wywołał debatę i kontrowersje, a nawet był przedmiotem badań i studiów, które miały na celu zrozumienie go w całości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wiluczinskaja Sopka, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego wpływ na dzisiejszy świat. Ponadto przeanalizujemy możliwe rozwiązania i alternatywy dla wyzwań, jakie stwarza Wiluczinskaja Sopka, w celu zaoferowania kompleksowej i aktualnej wizji na ten temat o znaczeniu globalnym.

Wiluczinskaja Sopka
Вилючинская Сопка
Ilustracja
Widok na wulkan z Pietropawłowska Kamczackiego
Państwo

 Rosja

Położenie

Kraj Kamczacki

Pasmo

Góry Wschodnie

Wysokość

2173 m n.p.m.

Wybitność

1610 m

Dane wulkanu
Rok erupcji

około 8050 lat p.n.e.[1]

Typ wulkanu

stratowulkan

Aktywność

wygasły

Położenie na mapie Kraju Kamczackiego
Mapa konturowa Kraju Kamczackiego, na dole nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wiluczinskaja Sopka”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wiluczinskaja Sopka”
Ziemia52°42′20″N 158°16′39″E/52,705556 158,277500
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiluczinskaja Sopka (ros. Вилючинская Сопка) – wygasły stratowulkan leżący na obszarze półwyspu Kamczatka w Rosji, znajduje się na południowy zachód od miasta Pietropawłowsk Kamczacki i Zatoki Awaczyńskiej, oraz około 30 km od zamkniętego miasta Wiluczinsk. Wulkan wznosi się na wysokość 2173 m n.p.m.[1] Jego ostatnia znacząca erupcja z krateru na szczycie miała miejsce około 10 tys. lat temu[1].

Na stokach północno-zachodniej części wulkanu znajdują się wąwozy z nagromadzonym lodem oraz firnem. Lawa oraz materiały piroklastyczne, głównie andezytowe i bazaltowe, rzadziej olwinowe, tworzące powierzchnię szczytu mają wygląd plamisty, prawdopodobnie zmieniony pod wpływem siarkowych fumaroli. Na wschodnim zboczu wulkanu istnieją ślady dawnych solfatar, natomiast w południowo-wschodniej części odnotowano występowanie gorących źródeł.

Wulkan znajduje się na terenie Rezerwatu przyrody „Jużno-Kamczatskij”[2].

  • widok na wulkan z Pietropawłowska
    widok na wulkan z Pietropawłowska
  • widok na wulkan z półwyspu Zawojko
    widok na wulkan z półwyspu Zawojko
  • widok na wulkan z okna samolotu
    widok na wulkan z okna samolotu

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Vilyuchik. Global Volcanism Program . Smithsonian Institution. . (ang.).
  2. ↑ Южно-Камчатский заказник , ФГБУ «Кроноцкий государственный природный биосферный заповедник» (ros.).