W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Witek Łukaszewski, analizując jego pochodzenie, implikacje i możliwe zastosowania w różnych kontekstach. Od momentu pojawienia się na scenie publicznej Witek Łukaszewski budzi coraz większe zainteresowanie i jest źródłem debat i dyskusji w wielu dyscyplinach. Na tych stronach zanurzymy się we wszechświecie Witek Łukaszewski, odkrywając jego liczne aspekty i oferując pełną i wzbogacającą wizję tego zjawiska. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Witek Łukaszewski, zapewniając naszym czytelnikom głębokie i wzbogacające zrozumienie tego tematu, który jest dziś tak istotny.
![]() Witek Łukaszewski | |
Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1956 |
---|---|
Instrumenty |
gitara akustyczna, gitara elektryczna, flet, gitara basowa |
Gatunki | |
Zawód |
gitarzysta, wokalista, autor muzyki i tekstów, poeta, pisarz |
Zespoły | |
Red Pink Acid Flamenco Grand Piano Morrison Tres | |
Strona internetowa |
Witek Łukaszewski, właśc. Witold Adam Łukaszewski (ur. 30 listopada 1956 w Szczecinie) – polski gitarzysta klasyczny, elektryczny i basowy, wokalista, kompozytor i autor tekstów, poeta oraz pisarz.
Jest założycielem i liderem kilku grup muzycznych, m.in.: zespołu Acid Flamenco założonego w 1994 roku, uważanego za pierwszy polski zespół wykonujący muzykę flamenco & rock, Red Pink - wykonującego mieszankę rocka i bluesa[1],GrandPiano – formacji łączącej brzmienia rocka, flamenco, muzyki klasycznej oraz poezji śpiewanej[2] oraz Morrison Tres - trio grającego rock progresywny i jazz z elementami muzyki etnicznej[3].
Trzykrotnie, w latach 1995-1997, został wybrany najlepszym gitarzystą flamenco w Polsce, według rankingu prestiżowego periodyku branżowego „Gitara i Bas”. W latach 1984–2001 organizował legendarny Międzynarodowy Festiwal Gitary w Kościanie. Jest uważany za prekursora gatunku flamenco & rock w Polsce[4].
W 2007 roku zadebiutował jako pisarz, wydając fabularyzowaną książkę o Led Zeppelin - Schodami do nieba. Led Zeppelin story. Dwa lata później wydał pierwszy tomik poezji wraz z płytą: Cafe Poema. Kolejne jego powieści to: Dialogi: Jimi Hendrix & Niccolo Paganini oraz Dialogi(2): Jim Morrison & Pablo Picasso (rok wydania: 2013 i 2016).
Występował trzykrotnie na Przystanku Woodstock ze specjalnymi programami: Magia Flamenco (2007), Norwid nasz codzienny (2008) oraz Fortepian Chopina (2010). Z projektem "Fortepian Chopina" wystąpił również na gali wręczenia nagród Fryderyki (2010) wraz z recytującym tytułowy poemat Cypriana K. Norwida Krzysztofem Kolbergerem.
Współpracował i współpracuje z szeregiem najlepszych i najbardziej znanych muzyków w Polsce i Europie, m.in. z Józefem Skrzekiem i SBB, Apostolisem Anthimosem (SBB), Tomaszem "Szakalem" Szukalskim, Jurkiem Styczyńskim (Dżem), Andrzejem Przybielskim (Grupa Niemen), Wojtkiem Hoffmannem (Turbo), Markiem Radulim (Budka Suflera), Samborem Dudzińskim oraz Christophem Titzem Jego wiersze recytowali: Andrzej Seweryn i Olgierd Łukaszewicz. Jest także autorem muzyki i tekstów większości utworów z płyty Maryli Rodowicz Ach, świecie… (Złota Płyta 2018)[5].
Wydał 15 płyt, w tym najbardziej znane: DO (1997), promowana singlem „Nieba skrawek daj mi”, Nie jest źle (2015), zawierająca przeboje: „Przy stole siądź”, „Las”, Nie jest źle”, nagrane także przez Marylę Rodowicz na płycie Ach, świecie… (2018) oraz 12 Godzin (2020) - wyrafinowany rockowy concept album będący współczesną historią uwikłania w manipulację koncernów i mediów, utraconej miłości i osobistej przemiany “mężczyzny po przejściach”, stanowiący hołd dla grupy Pink Floyd.
W roku 2024 wydał cykl książek "Jak ograłem PRL"[6], którego bohater Franek jest alter ego autora.