Witold Czerwiński

W tym artykule omówimy Witold Czerwiński z różnych perspektyw, aby zaoferować czytelnikom kompleksowe i szczegółowe spojrzenie na ten temat. Przeanalizowane zostaną istotne aspekty, przedstawione zostaną odpowiednie dane i przedstawione zostaną różne opinie ekspertów w danej dziedzinie. Witold Czerwiński to temat, który budzi duże zainteresowanie i ciekawość w dzisiejszym społeczeństwie, dlatego istotne jest zagłębienie się w jego badania, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty Witold Czerwiński, aby zapewnić czytelnikom pełny i wzbogacający przegląd tego tematu.

Witold Czerwiński
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1901
Warszawa

Data i miejsce śmierci

4 sierpnia 1982
Londyn

Przewodniczący Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego
Okres

od 14 marca 1959
do 1963

Poprzednik

Adam Ciołkosz

Następca

Adam Ciołkosz

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Czerwiński (ur. 5 sierpnia 1901 w Warszawie, zm. 4 sierpnia 1982 w Londynie[1]) − polski ekonomista, dr prawa, działacz emigracyjny, przewodniczący Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego, członek Zarządu Centralnego Związku Przemysłu Polskiego w 1932 roku[2].

Życiorys

W 1918 ukończył Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie[3][4]. Ochotniczo brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów należał do Organizacji Młodzieży Narodowej Szkół Wyższych, w 1922 roku został przyjęty do Koła Braterskiego tajnego Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, a po zakończeniu studiów – do Związku Patriotycznego[5]. W roku 1931 w Paryżu obronił doktorat z prawa[1]. Pracował jako dyrektor Rady Naczelnej Związków Drzewnych RP[5]. Od 1939 przebywał na emigracji. W czasie wojny pracował w dziale dokumentacji Centrum Informacji i Dokumentacji przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Po ewakuacji do Londynu został kierownikiem działu dokumentacji, a od maja 1946 roku był kierownikiem wydawnictw Rządu RP.

Był dyrektorem Polskiej Fundacji Kulturalnej i w latach 1960–1982 był wydawcą „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”[6]. Od 1 marca 1956 roku kierował działem odpowiedzialnym za sprawy informacji w EZN pod przewodnictwem Adama Ciołkosza. A od 1959 do 1963 był przewodniczącym Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego[7]. W latach 1962–1972 był członkiem Rady Jedności Narodowej[1].

Na początku 1971 roku Jerzy Gawenda zabiegał, aby przekonać prezydenta Augusta Zaleskiego, aby wyznaczył swym następcą dr. Witolda Czerwińskiego, którego uważał za czołową postać Zjednoczenia Narodowego. W końcu prezydent Zaleski odbył rozmowę z samym Czerwińskim i jego małżonką. I następnie − 24 lutego 1971 roku − na swojego następcę wyznaczył Stanisława Ostrowskiego, którego kandydaturę zgłosił premier Zygmunt Muchniewski[8]. W latach 1973–1977 Witold Czerwiński był członkiem V Rady Narodowej RP i zasiadał w Klubie Kombatancko-Społecznym[7].

Grób Witolda Czerwińskiego

Został pochowany na Brompton Cemetery w Londynie (sektor J)[9].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Encyklopedia Polskiej Emigracji, tom 1, Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń, 2003, ISBN 83-89376-11-3, s. 377–378.
  2. ↑ Przegląd Gospodarczy : organ Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów. 1932, z. 11, s. 429.
  3. ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906−1950.
  4. ↑ Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie .
  5. ↑ a b Bolesław Łaszewski, Wacław Szyszkowski: Członkowie ruchu ZET-owego na emigracji. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 544. ISBN 83-01-12142-4.
  6. ↑ Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Leksykon Historii Polski, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1995, s. 122, ISBN 83-214-1042-1, OCLC 69545827.
  7. ↑ a b Romuald Turkowski, Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1945-1972, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2001, s. 179, ISBN 83-7059-455-7, OCLC 830307751.
  8. ↑ Dariusz Górecki, Polskie naczelne władze państwowe na uchodźstwie w latach 1939−1990, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, 135−136, ISBN 83-7059-579-0, OCLC 830386231.
  9. ↑ Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii , Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego (pol.).
  10. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 28, Nr 5 z 31 grudnia 1973. 
  11. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy zawodowej w przemyśle”.

Bibliografia

Przewodniczący Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego