Witold Okoński

W tym artykule zagłębimy się w temat Witold Okoński, temat, który w ostatnim czasie wzbudził zainteresowanie i dyskusję. _Var1 zyskał na znaczeniu ze względu na swój wpływ na różne obszary, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy istniejące na Witold Okoński, oferując pełny i obiektywny przegląd, który pozwoli czytelnikowi wyrobić sobie świadomą opinię na ten temat. Dodatkowo zbadamy pochodzenie i ewolucję Witold Okoński, a także jego znaczenie w bieżącym kontekście. Bez wątpienia Witold Okoński stanowi temat o ogromnym znaczeniu, który zasługuje na ostrożne i obiektywne potraktowanie, i właśnie celem tego artykułu jest przedstawienie pełnej i szczegółowej wizji tego tematu, który jest dziś tak aktualny.

Witold Okoński (ur. 1904, zm. 1979) – polski dyplomata, w latach 30. konsul w Mińsku, w 1945 Chargé d’affaires w Teheranie.

Życiorys

Pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych rozpoczął w 1928. W latach 30. pełnił obowiązki attaché konsularnego, a później wicekonsula, sekr. ambasady, kier. konsulatu gen. w Mińsku (1935-1939)[1]. W listopadzie 1941 został mianowany konsulem RP w Rangunie, jednak placówki nie objął. Sprawował funkcję I sekretarza poselstwa i konsula RP w Teheranie, a od lipca 1944 radcy poselstwa RP w Teheranie. 1 czerwca 1945 objął urząd Chargé d’affaires w Teheranie.

W 1937 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Gwiazdy Rumunii[2], a w 1939 Złotym Krzyżem Zasługi[3].

Przypisy

  1. Wojciech Materski: Na widecie: II Rzeczpospolita wobec Sowietów 1918-1943, Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2005, s. 365–366
  2. Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 44, 1937. 
  3. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 13, 1939. 

Bibliografia