Dzisiaj chcemy poruszyć temat o ogromnym znaczeniu: Wojewoda (1891). Jest to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i dyskusję, dlatego postanowiliśmy poświęcić mu cały artykuł, aby go dogłębnie przeanalizować. Wojewoda (1891) to temat, który ma wpływ na dużą liczbę ludzi na całym świecie, ponieważ ma konsekwencje w różnych obszarach społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Wojewoda (1891), od jego pochodzenia i ewolucji po konsekwencje i możliwe rozwiązania. Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie bardzo przydatny dla naszych czytelników, zapewniając im większą przejrzystość i zrozumienie Wojewoda (1891).
![]() „Wojewoda” w 1896 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
lipiec 1891 |
Wodowanie |
8 grudnia 1891 |
![]() | |
Nazwa |
„Wojewoda” |
Wejście do służby |
czerwiec 1892 |
![]() | |
Nazwa |
„Matti Kurki” |
Wejście do służby |
1918 |
Wycofanie ze służby |
1937 |
Los okrętu |
złomowany 1938 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
normalna: 400 ton |
Długość |
60,2 metra |
Szerokość |
7,42 m |
Zanurzenie |
3,25–3,5 m |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania 2 kotły lokomotywowe moc 3500 KM, 1 śruba | |
Prędkość |
21-22,5 węzła |
Zasięg |
1640 Mm przy prędkości 15 węzłów |
Uzbrojenie | |
6 dział kal. 47 mm (6 x I) 3 działka kal. 37 mm (3 x I) | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 x 381 mm (2 x I) |
Załoga |
65 |
Wojewoda (ros. Воевода) – rosyjska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Kazarskij. Okręt został zwodowany 8 grudnia 1891 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł w czerwcu 1892 roku, z przydziałem do Floty Bałtyckiej. Od 1907 roku jednostkę wykorzystywano jako okręt łącznikowy. Okręt został w kwietniu 1918 roku pozostawiony w Pori i następnie wcielony do Fińskiej Marynarki Wojennej, gdzie służył pod nazwą „Matti Kurki”. Jednostkę skreślono z listy floty w 1937 roku i złomowano w roku następnym.
„Wojewoda” był jedną z sześciu kanonierek torpedowych typu Kazarskij (klasyfikowanych początkowo w Rosji jako krążowniki torpedowe)[1] . Okręt należał do pierwszej serii trzech jednostek, które zostały zamówione i zbudowane w Niemczech[1] .
Okręt zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu[2][3]. Stępkę jednostki położono w lipcu 1891 roku, został zwodowany 8 grudnia 1891 roku, a do służby w Marynarce Wojennej Rosji przyjęto go w czerwcu 1892 roku[1][4][5][a]. Koszt budowy okrętu wyniósł 111 000 £[3][6].
Okręt był niewielką, jednokominową kanonierką torpedową z dwoma masztami[2]. Długość całkowita wykonanego ze stali kadłuba wynosiła 60,2 metra, szerokość 7,42 metra i zanurzenie 3,25–3,5 metra[2][7]. Wyporność normalna wynosiła 400 ton, zaś pełna 432 tony[1][7]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 3500 KM, do której parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 21-22,5 węzła[1][2]. Okręt mógł zabrać zapas węgla o masie 90 ton, co zapewniało zasięg wynoszący 1640 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][2].
Okręt wyposażony był w dwie pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 381 mm (jedna na dziobie, druga na pokładzie)[1][2][b]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło sześć pojedynczych dział kal. 47 mm Hotchkiss M1885 L/40 i trzy pojedyncze działka kal. 37 mm L/20, także Hotchkiss[1][2].
Załoga okrętu liczyła 65 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][c].
Jednostka weszła w skład Floty Bałtyckiej[8]. W październiku 1907 roku „Wojewoda” stał się okrętem łącznikowym[1][8]. W latach 1909–1910 dokonano modernizacji uzbrojenia jednostki: najpierw dwa działka kal. 47 mm zastąpiono dwoma działami kal. 57 mm L/50, a następnie (w 1910 roku) zdemontowano obie wyrzutnie torped oraz wszystkie armaty kal. 57 mm, 47 mm i 37 mm, instalując w zamian dwa pojedyncze działa Canet kal. 75 mm L/48 i dwa pojedyncze karabiny maszynowe kal. 7,62 mm[1] . W kwietniu 1918 roku porzucony w Pori okręt został zdobyty przez Finów[1][5] . Jednostką wcielono do służby w Marynarce Wojennej Finlandii jako kanonierkę pod nazwą „Matti Kurki”[2][5] . Okręt skreślono z listy floty w 1937 roku i złomowano w roku następnym[5][8].