Wyspa Beringa

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Wyspa Beringa. Od jego początków po dzisiejszy wpływ, zbadamy każdy aspekt związany z Wyspa Beringa, aby zrozumieć jego znaczenie w różnych obszarach. Od wpływu na kulturę popularną po zastosowanie w życiu codziennym, Wyspa Beringa pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie. W tym artykule odkryjemy jego wiele aspektów i ewolucję na przestrzeni czasu. Przygotuj się więc na zanurzenie się w podróż po Wyspa Beringa i odkryj wszystko, co sprawia, że ​​jest to dziś tak interesujący i istotny temat.

Wyspa Beringa
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent

Azja

Państwo

 Rosja

Akwen

Morze Beringa

Powierzchnia

1660 km²

Położenie na mapie Kraju Kamczackiego
Mapa konturowa Kraju Kamczackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wyspa Beringa”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wyspa Beringa”
Ziemia55°00′02,99″N 166°16′23,02″E/55,000830 166,273060
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wyspa Beringa (ros. Остров Беринга, ostrow Bieringa) – wyspa położona na Morzu Beringa na wschód od Kamczatki, największa w archipelagu Wysp Komandorskich. Administracyjnie stanowi część Kraju Kamczackiego w Rosji. Ma ok. 90 km długości i ok. 24 km szerokości, zajmuje powierzchnię 1660 km²[1]. Charakteryzuje się brakiem drzew, wzgórzami i srogim klimatem. Wyspa narażona jest na trzęsienia ziemi. Najwyższy szczyt wyspy (755,4 m n.p.m.) nosi nazwę Góry Stellera.

Znajduje się na niej miejscowość Nikolskoje, którą zamieszkuje blisko 800 osób, z czego ok. 300 to rdzenni mieszkańcy tych terenów – Aleuci. Większość ludzi zajmuje się rybołówstwem.

Wyspę odkrył w 1741 roku komandor Vitus Bering, kiedy u jej wybrzeży rozbił się dowodzony przez niego statek „Święty Piotr”. Niewielkiej grupie rozbitków udało się przedostać na Kamczatkę w lecie 1742 roku. Część załogi, w tym także sam Bering, zmarła na wyspie[2].

Wyspa znajduje się na terenie Komandorskiego Rezerwatu Biosfery.

Mapa Wysp Komandorskich

Zobacz

Przypisy

  1. ↑ Roman Biesiada, Tadeusz Lenczkowski, Lech Ratajski: Słownik Geografii ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 21.
  2. ↑ Andrey G. Kostianoy, Jacques C.J. Nihoul, Vyacheslav B. Rodionov: Physical oceanography of frontal zones in the subarctic seas. Amsterdam: Elsevier, 2004, s. 32. ISBN 0-444-51686-7.