Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968
W tym artykule szczegółowo zbadamy Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 i wszystko, co ten temat/osoba/data ma do zaoferowania. Na przestrzeni dziejów Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego i ważne jest zrozumienie jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo. Przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w polu akademickim. Dodatkowo sprawdzimy jak Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 ewoluował na przestrzeni czasu i jaki jest jego obecny status w dzisiejszym świecie. Mamy nadzieję, że ten artykuł ma charakter informacyjny i prowokuje do głębokiej refleksji na temat Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 i jego miejsca we współczesnym świecie.
| ||||||
| Kod MKOl |
ISV | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie 1968 Meksyk | ||||||
| Chorąży | ||||||
| Liczba zawodników |
6 w 3 dyscyplinach | |||||
| ||||||
Reprezentacja Wysp Dziewiczych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 w Meksyku składała się z sześciu sportowców, którzy wystąpili w trzech dyscyplinach sportu. Chorążym reprezentacji był Leston Sprauve.
Był to pierwszy występ reprezentacji Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych na igrzyskach olimpijskich.
Wyniki
lekkoatletyka
200 m mężczyzn
W swoim biegu eliminacyjnym Carl Plaskett zajął przedostatnie, 6. miejsce i nie awansował do półfinału (21,2 s). Wygrał Amerykanin Tommie Smith[1]
110 m przez płotki mężczyzn
Franklin Blyden zajął 5. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym i nie awansował do półfinału (14,7 s). Wygrał Amerykanin Willie Davenport[2]
podnoszenie ciężarów
W gronie 12 sklasyfikowanych zawodników w kategorii powyżej 90 kg, Leston Sprauve zajął ostatnie miejsce. Wygrał Leonid Żabotyński ze Związku Radzieckiego[3]
Żeglarstwo
Latający Holender
W tej klasie John Hamber i Rudy Thompson zajęli 25. miejsce w stawce 30 załóg. Wygrali Brytyjczycy Rodney Pattison i Iain MacDonald-Smith[4]
Finn
Per Dohm zajął 32. lokatę (wyprzedził czterech rywali). Wygrał Walentyn Mankin ze Związku Radzieckiego[5]
Przypisy
