Wyżeł węgierski szorstkowłosy
W artykule, który prezentujemy poniżej, zagłębimy się w temat Wyżeł węgierski szorstkowłosy, badając jego różne aspekty i dzisiejsze znaczenie. Wyżeł węgierski szorstkowłosy to temat, który przyciągnął uwagę szerokiego spektrum osób, od naukowców i specjalistów w tej dziedzinie, po osoby zainteresowane zrozumieniem jego wpływu na społeczeństwo. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę postaramy się rozwikłać jej implikacje i zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli naszym czytelnikom lepiej zrozumieć to zjawisko. Od powstania do ewolucji na przestrzeni czasu, Wyżeł węgierski szorstkowłosy wywołał debaty i kontrowersje, które sprawiają, że jest to temat cieszący się dużym zainteresowaniem w różnych obszarach badań. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Wyżeł węgierski szorstkowłosy!
 Wyżeł węgierski szorstkowłosy | |
| Inne nazwy |
Magyar vizsla, Wire-haired Vizsla |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Węgry[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa |
ok. 30 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
grupa VII, sekcja 1.1, |
Wyżeł węgierski szorstkowłosy – rasa psów myśliwskich z grupy wyżłów. Zaklasyfikowana do sekcji wyżłów kontynentalnych, występuje w podsekcji psów w typie gończego.
Powstała w wyniku krzyżowania tureckich żółtych psów myśliwskich z wyżłem niemieckim szorstowłosym. Pojętne i łatwe do prowadzenia. Wytrzymałe i odporne na upał i suszę. Umaszczenie jest ciemnożółte – bułczane. Ogon kopiowany. Jako pies myśliwski jest nieco silniejszy od swego krewniaka – wyżła węgierskiego krótkowłosego. Budowa ciała atletyczna, o krótkim i prostym grzbiecie,dość szeroka i głęboka pierś, oraz podciągniety brzuch[2]. Podlega próbom pracy[1].
Ze względu na długość i strukturę włosa wyróżniono dwie odmiany wyżła węgierskiego, zarejestrowane pod dwoma różnymi numerami FCI:
- wyżeł węgierski krótkowłosy, z włosem gładkim, krótkim i przylegającym (o numerze wzorca 57)
- Wyżeł węgierski szorstkowłosy o włosie twardszym i dłuższym (o numerze wzorca 239)
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.