W tym artykule zajmiemy się Yaoi z różnych perspektyw, aby zapewnić kompleksowe spojrzenie na ten temat/osobę/datę. Przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i możliwe implikacje w różnych obszarach. Ponadto zbadamy jego znaczenie w obecnym kontekście, a także różne opinie i teorie, które istnieją w tym zakresie. Poprzez tę wszechstronną analizę staramy się zapewnić czytelnikowi pełniejsze zrozumienie Yaoi i zachęcić do refleksji nad jego znaczeniem w naszym codziennym życiu.
Yaoi (jap. やおい), Boys’ Love (jap. ボーイズラブ bōizu rabu; BL) – wywodzący się z Japonii gatunek fikcji (mang, anime, powieści i gier komputerowych), w którym elementem fabuły są homoerotyczne związki męsko-męskie. Głównymi twórcami i odbiorcami tych publikacji są nie homoseksualiści, lecz heteroseksualne kobiety.
Termin yaoi narodził się na przełomie lat 70. i 80. XX wieku w społeczności dōjinshi jako skrótowiec wyrażenia yama nashi, ochi nashi, imi nashi („bez punktu kulminacyjnego, bez puenty, bez znaczenia”). Określenia tego używano wobec amatorskich prac parodiujących popularne mangi i anime, w których postacie męskie były przedstawiane w seksualnych sytuacjach. W latach 90. popularność zaczęły zyskiwać czasopisma z oryginalnymi pracami przedstawiającymi romanse między postaciami męskimi, które były kategoryzowane jako BL (Boys’ Love).
W yaoi występuje łatwo zauważalny podział głównych bohaterów na role, które są wobec siebie komplementarne:
Podane role często są stereotypowe. Tyle ile jest mang i anime z gatunku yaoi, tyle jest różnych osobowości. Np. w The Tyrant Falls In Love Hinako Takanagi seme jest bardziej uczuciowy, wpatrzony w swojego wybranka jak w obrazek; próbuje zrobić wszystko, aby uke, z początku opierający się i nienawidzący wszystkiego, co homoseksualne, obdarzył go uczuciem. W one-shocie Bohry Naono Powód pożądania to uke jest z pozoru bardziej dojrzały i doświadczony. W Hidoi Otoko Masary Minase uke jest osobą dojrzałą, ustabilizowaną życiowo, a seme 20-letnim, samolubnym, swawolnym i nie do końca dojrzałym mężczyzną.
Łagodniejszą odmianą gatunku jest shōnen-ai (jap. chłopięca miłość), w której opisy scen erotycznych są pomijane lub nawiązuje się do nich poprzez aluzje, a całość bardziej skupia się na emocjach i uczuciach pomiędzy bohaterami płci męskiej.
Analogiczny gatunek przedstawiający związki lesbijskie to yuri.