Yasutsune Uehara

W dzisiejszym świecie Yasutsune Uehara stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi i sektorów. Wraz z postępem technologii i zmianami społecznymi Yasutsune Uehara przejął kluczową rolę w naszym życiu, wpływając na wszystko, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki radzimy sobie z wyzwaniami współczesnego świata. W tym artykule zbadamy znaczenie Yasutsune Uehara i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa, analizując jego znaczenie w sferze osobistej, zawodowej i społecznej. Dodatkowo sprawdzimy, jak Yasutsune Uehara ewoluował na przestrzeni czasu i jakie perspektywy stoją przed nim.

Yasutsune Uehara
Data i miejsce urodzenia

12 października 1949
Naha

Obywatelstwo

Japonia

Wzrost

165 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior lekka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

32

Zwycięstwa

27

Przez nokauty

21

Porażki

5

Yasutsune Uehara (jap. 上原 康恒 Uehara Yasutsune; ur. 12 października 1949 w Naha) – japoński bokser, zawodowy mistrz świata kategorii junior lekkiej.

Po udanej karierze amatorskiej przeszedł na zawodowstwo w 1972. Co prawda drugą walkę zawodową przegrał, ale potem odnotował dziewięć kolejnych zwycięstw, w tym siedem przed czasem. 29 listopada 1973 w Naha wygrał w walce towarzyskiej z ówczesnym mistrzem świata w kategorii junior lekkiej (superpiórkowej) organizacji WBC Ricardo Arredondo.

24 sierpnia 1974 w Honolulu otrzymał szansę pojedynku o mistrzostwo świata wagi junior lekkiej organizacji WBA, ale broniący tytułu Ben Villaflor znokautował go w 2. rundzie[1]. Była to jedyna porażka przed czasem w całej karierze Uehary. W 1975 Uehara zdobył tytuł mistrza Japonii w wadze junior lekkiej i utrzymał go do 1980, dwukrotnie go w tym czasie tracąc i odzyskując.

Kolejną walkę o mistrzostwo świata stoczył 2 sierpnia 1980 w Detroit, podczas tej samej gali bokserskiej, w której Thomas Hearns znokautował Pipino Cuevasa. Obrońcą tytułu WBA w wadze junior lekkiej był Samuel Serrano, który od 1976 dziesięciokrotnie skutecznie walczył w jego obronie. Przez pierwsze pięć rund Serrano wyraźnie przeważał, ale pod koniec 6. rundy Uehara zaatakował go przy linach i powalił ciosem w szczękę. Serrano został wyliczony na sekundę przed gongiem kończącym rundę, a Uehara zdobył pas WBA[2][3][4].

W pierwszej obronie tytułu mistrzowskiego Uehara pokonał 20 listopada 1980 w Tokio na punkty Leonela Hernándeza[5], ale w kolejnej stracił tytuł po porażce na punkty w rewanżu z Serrano 9 kwietnia 1981 w Wakayamie[6]. Po tej walce zakończył karierę bokserską.

Przypisy

  1. ↑ Barry J. Hugman, 1974-08-24 Ben Villaflor w co 2 (15) Yasutsune Uehara, Blaisdell Centre, Honolulu, Hawaii - WBA , boxrec.com (ang.).
  2. ↑ Samuel Serrano v Yasutsune Uehara I , Asian Boxing (ang.).
  3. ↑ Lee Groves, Aug. 2, 1980: A day that changed boxing , ringtv.craveonline.com, 2 sierpnia 2013 (ang.).
  4. ↑ Barry J. Hugman, 1980-08-02 Yasutsune Uehara w co 6 (15) Sam Serrano, Joe Louis Arena, Detroit, Michigan, USA - WBA , boxrec.com (ang.).
  5. ↑ Barry J. Hugman, 1980-11-20 Yasutsune Uehara w pts 15 Leonel Hernandez, Kuramae Arena, Tokyo, Japan - WBA , boxrec.com (ang.).
  6. ↑ Barry J. Hugman, 1981-04-09 Sam Serrano w pts 15 Yasutsune Uehara, Prefectural Gym, Wakayama, Japan - WBA , boxrec.com (ang.).

Bibliografia

Mistrzowie świata wagi junior lekkiej w boksie