Obecnie Yves-Alexandre de Marbeuf to motyw, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie. Ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie Yves-Alexandre de Marbeuf nadal jest przedmiotem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Jego wpływ jest widoczny w sieciach społecznościowych, gdzie stale dzielą się pomysłami, opiniami i debatami na temat Yves-Alexandre de Marbeuf. W miarę upływu czasu Yves-Alexandre de Marbeuf pozostaje aktualnym i aktualnym tematem, mającym znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Yves-Alexandre de Marbeuf i jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1734 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 kwietnia 1799 |
Biskup Autun | |
Okres sprawowania |
1767–1788 |
Arcybiskup lyoński i prymas Galii | |
Okres sprawowania |
1788–1799 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1754 |
Nominacja biskupia |
15 czerwca 1767 |
Sakra biskupia |
12 lipca 1767 |
Data konsekracji |
12 lipca 1767 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
|
Yves-Alexandre de Marbeuf (ur. 17 maja 1734 w Rennes, zm. 15 kwietnia 1799 w Lubece) – francuski duchowny rzymskokatolicki, biskup Autun, arcybiskup lyoński i prymas Galii w czasie rewolucji francuskiej.
W 1754 otrzymał święcenia prezbiteriatu.
19 kwietnia 1767 król Francji Ludwik XV mianował go biskupem Autun, co zatwierdził 15 czerwca 1767 papież Klemens XIII. 12 lipca 1767 przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa lyońskiego Antoine de Malvina de Montazeta. Współkonsekratorami byli biskup Chalons-sur-Saône Louis-Henri de Rochefort d’Ally oraz biskup Mâcon Gabriel-François Moreau.
12 maja 1788 król Francji Ludwik XVI mianował go arcybiskupem lyońskim i prymasem Galii. 12 września 1788 złożył rezygnację z biskupstwa Autun, a trzy dni później otrzymał zatwierdzenie na katedrze prymasowskiej od papieża Piusa VI. Abp de Marbeuf piastował także stanowisko ministra ds. beneficjów.
Podczas rewolucji francuskiej uważany za konserwatystę. Poparł Stany Generalne, jednak pretestował przeciwko konstytucji cywilnej kleru i odmówił złożenia na nią przysięgi. Następnie udał się na emigrację, gdzie zmarł, do końca życia według prawa kościelnego formalnie pozostając arcybiskupem Lyonu, mimo zastąpienia go przez biskupa konstytucyjnego Antoine-Adriena Lamourette'a.