Złota Bulla z Chebu

W tym artykule poruszony zostanie temat Złota Bulla z Chebu, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. Wpływ Złota Bulla z Chebu jest niezaprzeczalny, a jego konsekwencje rozciągają się na różne obszary, takie jak polityka, ekonomia, kultura i codzienne życie ludzi. Konieczne jest dokładne zrozumienie tego zjawiska, aby móc przeanalizować jego wpływ na naszą obecną rzeczywistość i przewidzieć możliwe scenariusze na przyszłość. W tym kontekście zbadane zostaną różne aspekty związane z Złota Bulla z Chebu, od jego początków po ewolucję w czasie, a także jego konsekwencje i wyzwania, jakie stwarza dla społeczeństwa.

Złota Bulla z Chebu – przywilej dla Kościoła katolickiego wydany 12 lipca 1213 w Chebie przez króla niemieckiego Fryderyka II, późniejszego cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego (od 1220).

Historia

Spotkanie Ottona IV i papieża Innocentego III
Fryderyk II

4 października 1209 Otto IV został koronowany przez papieża Innocentego III w Rzymie na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Wkrótce jednak drogi papieża i władcy Niemiec się rozeszły. Otto IV chciał podporządkować sobie Królestwo Sycylii będące lennem papieskim, którym rządził uległy wówczas Rzymowi Fryderyk II. Wojska Ottona IV zajęły Kalabrię i przygotowywały się do desantu na Sycylię. Papież Innocenty III ekskomunikował cesarza 18 listopada 1210. Wkrótce zawarł też sojusz przeciwko Ottonowi IV z królem Francji Filipem II Augustem.

Z inicjatywy papiestwa we wrześniu 1211 książęta niemieccy zebrali się w Norymberdze i wybrali Fryderyka II in absentia na króla niemieckiego. Informacja o tej decyzji zmusiła Ottona IV do wycofania się z południa Włoch. W połowie marca 1212 do Niemiec wyruszył także Fryderyk II. W Rzymie złożył przysięgę lenną i otrzymał znaczną kwotę pieniędzy od papieża na dalszą podróż do Niemiec. Ludzie Ottona IV kilkakrotnie bezskutecznie próbowali go schwytać. 5 grudnia 1212 Fryderyk II został ponownie wybrany na króla niemieckiego we Frankfurcie nad Menem, a cztery dni później koronowany w Moguncji.

12 lipca 1213 Fryderyk II zabiegając o dalszą pomoc papieską, wydał w Chebie złotą bullę. Uznał w niej terytorialne roszczenia Kościoła w środkowej części Półwyspu Apenińskiego, zrzekł się wpływu na wybór biskupów i opatów oraz zrezygnował na ich rzecz z ius spolii oraz regaliów. Ponadto powtórzył przyrzeczenie, że nie będzie łączył władzy w Królestwie Sycylii i Rzeszy Niemieckiej. Tego ostatniego zapewnienia nie miał zamiaru dotrzymać.

Bibliografia

Literatura

  • Der Verzicht auf Spolien- und Regalienrecht - Goldbulle von Eger. Lorenz Weinrich (Tłum.): Quellen zur deutschen Verfassungs-, Wirtschafts- und Sozialgeschichte bis 1250. Ausgewählte Quellen zur deutschen Geschichte des Mittelalters, Tom 32, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1977, Str.358-365 ISBN 3-534-01958-X
  • Manfred Laufs, Politik und Recht bei Innozenz III. Kaiserprivilegien, Thronstreitregister und Egerer Goldbulle in der Reichs- und Rekuperationspolitik Papst Innozenz' III., Kölner historische Abhandlungen, wyd. przez Theodora Schieffera, Tom 26, Böhlau, Köln - Wien, 1980 ISBN 3-412-02179-2

Linki zewnętrzne

  • Tekst bulli. welt-jahrtausend.de. . (łac. • niem.)