Zajączek błotny

Temat Zajączek błotny jest tematem o wielkim znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Jest to problem, który dotyczy dużej liczby osób i budzi duże zainteresowanie i niepokój w społeczeństwie. Jest to temat, który w ostatnich latach był przedmiotem licznych badań, badań i debat, wskazując na jego wagę i potrzebę odpowiedniego ujęcia. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Zajączek błotny, badając jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego bardzo istotnego tematu.

Zajączek błotny
Nesolagus netscheri[1]
(Schlegel, 1880)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

zajęczaki

Rodzina

zającowate

Rodzaj

zajączek

Gatunek

zajączek błotny

Synonimy
  • Lepus netscheri Schlegel, 1880[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zajączek błotny[4][5][6] (Nesolagus netscheri) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).

Zasięg występowania

Zajączek błotny występuje endemicznie w górach Barisan w zachodniej Sumatrze[7].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1880 roku niemiecki zoolog Hermann Schlegel nadając mu nazwę Lepus netscheri[2]. Holotyp pochodził z Padang-Padjang, na wysokości około 2000 stóp (610 m) n.p.m., na Sumatrze[8].

Jest wyraźnie odmienny od innych zającowatych i uważany jest za formę prymitywną[7]. Analiza trzydziestu cech morfologicznych wykazała, że N. netscheri i N. timminsi są morfologicznie podobne, ale istnieją znaczne różnice w morfometrii czaszki. Analiza mtDNA wskazuje, że istnieje znaczny dystans genetyczny między tymi dwoma gatunkami, zgodny z dystansem między rodzajami zającowatych[7]. Co więcej, wyniki sugerują, że N. netscheri i N. timminsi były izolowane przez około 8 milionów lat w pliocenie[7]. W tym czasie poziom morza był o około 150 m niższy niż obecnie, łącząc Sumatrę, Jawę i Borneo z kontynentem azjatyckim, a przodek Nesoiagus mógł być rozprzestrzeniony w tym regionie[7].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[7].

Etymologia

  • Nesolagus: gr. νησος nēsos „wyspa” (tj. Sumatra); λαγός lagós „zając”[9].
  • netscheri: Eliza Netscher (1825–1880), holenderski urzędnik państwowy, sekretarz generalny w Batawii (obecnie Dżakarta) i członek rady Holenderskich Indii Wschodnich, a także amator-przyrodnik[10].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 370–420 mm, długość ogona 17 mm, długość ucha 30–50 mm, długość tylnej stopy 67–87 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała, ale prawdopodobnie osiąga ciężar około 1,5 kg[11]. Sierść koloru szarego z brązowymi pasami. Zad i ogon czerwone, podbrzusze białe[12].

Ekologia

Żywi się łodygami i liśćmi roślin, jednak ujęte zajączki jadły również ryż, kukurydzę, chleb, banany i ananasy[12].

Status zagrożenia i ochrona

Jest to gatunek krytycznie zagrożony, głównie z powodu wycinki lasów i utraty miejsc siedliskowych[12]. Od 1972 roku widziany jedynie trzy razy, ostatnio w styczniu 2007 roku - przy pomocy ukrytej kamery-pułapki po raz pierwszy od 2000 roku udało się go sfotografować[13].

Przypisy

  1. ↑ Nesolagus netscheri, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b H. Schlegel. On an anomalous species of Hare discovered in the Isle of Sumatra: Lepus netscheri. „Notes from the Leyden Museum”. 2, s. 59, 1880. (ang.). 
  3. ↑ J. McCarthy i inni, Nesolagus netscheri, The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-2 (ang.).
  4. ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 59. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. ↑ K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 426, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  6. ↑ Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  7. ↑ a b c d e f C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 280. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Species: Nesolagus netscheri. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) . Johns Hopkins University Press, 2005. .
  9. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 458, 1904. (ang.). 
  10. ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 290. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  11. ↑ S. Schai-Braun & K. Hackländer: Family Leporidae (Hares and Rabbits). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 113. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  12. ↑ a b c Antonia Gorog: Animal Diversity Web: Nesolagus netscheri. University of Michigan Museum of Zoology. . (ang.).
  13. ↑ Striped rabbit spotted in Sumatra. BBC News. . (ang.).