Zbigniew Gniatkowski

W tym artykule szczegółowo zbadamy ekscytujący świat Zbigniew Gniatkowski. Od historycznych początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez różne przejawy na przestrzeni czasu, zagłębimy się w pełną analizę, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie i wpływ, jaki Zbigniew Gniatkowski miał na różne obszary. Ponadto zbadamy przyczyny jego popularności i wpływu na społeczeństwo, a także możliwe przyszłe implikacje, które mogą wyniknąć z jego ewolucji. Przygotuj się na odkrywczą i wzbogacającą podróż przez Zbigniew Gniatkowski.

Zbigniew Gniatkowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1972
Radomsko

Ambasador RP w Nowej Zelandii
Okres

od 18 sierpnia 2014
do 30 września 2020

Poprzednik

Beata Stoczyńska

Następca

Grzegorz Kowal

Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Gniatkowski (ur. 1972 w Radomsku[1]) – polski urzędnik służby cywilnej i dyplomata, ambasador RP w Nowej Zelandii (2014–2020).

Życiorys

W 1996 ukończył studia romanistyczne na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Przez 5 lat pracował jako dziennikarz i wydawca serwisów informacyjnych w regionalnych rozgłośniach radiowych oraz jako reporter w lubelskim oddziale Telewizji Polskiej. W 2001 został absolwentem Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, po czym został zatrudniony w MSZ w Departamencie Systemu Informacji. W latach 2002–2003 czasowo oddelegowany do ambasad RP w Paryżu i Waszyngtonie, gdzie odpowiadał za kontakty z prasą. W czerwcu 2004, tuż po akcesji Polski do Unii Europejskiej rozpoczął pracę jako rzecznik prasowy w Stałym Przedstawicielstwie RP przy UE w Brukseli. W marcu 2008 podjął pracę w Przedstawicielstwie Komisji Europejskiej w Polsce na stanowisku kierownika wydziału prasy i mediów; od czerwca 2013 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Przedstawicielstwa[1]. 27 czerwca 2014 otrzymał nominację na ambasadora RP w Nowej Zelandii[2][3]. Placówkę objął 18 sierpnia 2014, miesiąc później składając listy uwierzytelniające na ręce gubernatora generalnego Jerry'ego Mateparae[4]. Od 2017 akredytowany był także – jako pierwszy polski ambasador – na Kiribati[5], Tuvalu[6], Samoa i Tonga[7][8]. Pełnienie funkcji zakończył 30 września 2020[9][10]. Po powrocie z placówki pracował w Centrali MSZ w Departamencie Polonii, a od września 2022 roku w Komisji Europejskiej[11].

Włada językami: angielskim, francuskim i hiszpańskim[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 133/ , www.sejm.gov.pl, 29 maja 2014 .
  2. ↑ Nominacja ambasadorów w Pjongjang, Wellington, Sofii i New Delhi , msz.gov.pl .
  3. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 czerwca 2014 r. nr 110-16-2014 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2014 r. poz. 847).
  4. ↑ New envoys to present their credentials , gg.govt.nz, 16 września 2014 (ang.).
  5. ↑ Postanowienie nr 110.6.2017 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 276).
  6. ↑ Postanowienie nr 110.84.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 70).
  7. ↑ Ambasador , wellington.msz.gov.pl .
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 2017 r. nr 110.19.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 597).
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 2020 r. nr 110.32.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 781).
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 2020 r. nr 110.33.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 782).
  11. ↑ Czy UE jest przygotowana do walki z dezinformacją? - Komisja Europejska , poland.representation.ec.europa.eu (pol.).