Dlaczego Zbigniew Grabowski (chemik) jest obecnie tak ważny? Zbigniew Grabowski (chemik) przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując kontrowersje i debaty we wszystkich obszarach. Od momentu pojawienia się Zbigniew Grabowski (chemik) był przedmiotem analiz i dyskusji w różnych dziedzinach, od nauki i technologii po politykę i kulturę popularną. W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Zbigniew Grabowski (chemik) wywarł na dzisiejsze społeczeństwo i jak jego obecność ukształtowała nasz sposób myślenia i działania. Dodatkowo zbadamy znaczenie Zbigniew Grabowski (chemik) w stale zmieniającym się świecie i to, jak jego wpływ jest nadal zauważalny w naszym codziennym życiu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: chemia fizyczna, fotochemia | |
Profesura |
1965 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członek rzeczywisty |
Doktor honoris causa Université de Fribourg, Szwajcaria – 1993 | |
Praca naukowa | |
Instytut | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Zbigniew Ryszard Grabowski, pierw. Ryszard Abrahamer (ur. 11 czerwca 1927 w Krakowie, zm. 28 stycznia 2017 w Warszawie[1])[2] – polski chemik, od 1965 roku profesor w Instytucie Chemii Fizycznej PAN. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk[3], honorowy członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1987), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1982) i Niemieckiej Akademii Przyrodników w Halle (od 1977).
Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Jego matką była rzeźbiarka, jedna z pierwszych studentek na ASP w Krakowie Roma Szereszewska (od 1942 jako Joanna Grabowska). W latach 1939–1941 mieszkał we Lwowie, po agresji Niemiec na ZSRR ukrywał się w Generalnym Gubernatorstwie. Wstąpił do AK i jako jej żołnierz walczył w powstaniu warszawskim[4].
W 1953 poślubił chemiczkę Annę z domu Sławińską. Jego żona – profesorka chemii, autorka wielu publikacji z dziedziny chemii fizycznej, pracowała na Uniwersytecie Warszawskim, a przez większą część życia w Polskiej Akademii Nauk[5].
Prowadził badania w zakresie fotochemii, luminescencji, kinetyki chemicznej i spektroskopii.
W 1994 został laureatem Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za opracowanie nowych metod generowania cząsteczek w stanach charakteryzujących się silnym przemieszczeniem ładunku elektrycznego. Był również laureatem Nagrody Sekretarza Naukowego PAN (1973, 1975, 1979) oraz Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1992).
Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A32-3-13)[6].
Jego synem jest historyk Jan Grabowski[7].