Zbigniew Iwański

W dzisiejszym świecie zainteresowanie Zbigniew Iwański stale rośnie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje dzisiejsze znaczenie, czy wpływ na historię, Zbigniew Iwański przyciągnął uwagę szerokiego grona odbiorców. Przez lata generowano debaty, badania i studia, które zgłębiały jego znaczenie i znaczenie. Zarówno w sferze akademickiej, jak i popularnej, Zbigniew Iwański wzbudził prawdziwe zainteresowanie i wywołał wszelkiego rodzaju refleksje i dyskusje. W tym artykule zagłębimy się w świat Zbigniew Iwański i zbadamy jego wiele aspektów, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Zbigniew Iwański
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1928
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 lutego 2019
Jabłonna

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
srebro Berno 1954 skok w dal
Mistrzostwa Polski
złoto Warszawa 1953 skok w dal
złoto Łódź 1955 skok w dal
srebro Poznań 1948 4 × 400 m
srebro Warszawa 1954 skok w dal
brąz Wrocław 1952 skok w dal
brąz Poznań 1957 skok w dal

Zbigniew Dominik Iwański (ur. 4 sierpnia 1928 w Warszawie, zm. 3 lutego 2019 w Jabłonnie) – polski lekkoatleta, skoczek w dal, wicemistrz Europy (1954), dwukrotny mistrz Polski.

Kariera sportowa

Był zawodnikiem Zgody Świętochłowice (1947–1949), CWKS Warszawa (1951–1952 i 1954–1956), OWKS Kraków (1952) OWKS Lublin (1952–1953), Legii Warszawa (1957–1959) i Skry Warszawa (1960–1962).

Jego największym sukcesem w karierze było wicemistrzostwo Europy w 1954), wynikiem 7,46 (zwycięzca, Ödön Földessy pokonał go wynikiem 7,51). Dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w skoku w dal (1953, 1955). W tej samej konkurencji był też wicemistrzem Polski (1954), dwukrotnie brązowym medalistą mistrzostw Polski (1952, 1957) oraz halowym wicemistrzem Polski (1954). Ponadto w (1948) został wicemistrzem Polski w sztafecie 4 × 400 m. Startował w 10 meczach międzypaństwowych (1952–1957), odnosząc dwa zwycięstwa. Jego rekord życiowy wynosił 7,58 (25.08.1957).

Grób Zbigniewa Iwańskiego na Cmentarzu Bródnowskim.

Zmarł w wieku 90 lat. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 20M-3-14)[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Kurzyński z zespołem Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960, wyd. Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 258
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.