Zbrodnia w Bochni

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Zbrodnia w Bochni i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Zbrodnia w Bochni odgrywał zasadniczą rolę w życiu ludzi, wpływając na wszystko, od ich codziennych decyzji po pogląd na świat. Poprzez szczegółową analizę zbadamy pochodzenie Zbrodnia w Bochni, jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Podobnie przeanalizujemy różne podejścia i perspektywy dotyczące Zbrodnia w Bochni, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompletnej i zaktualizowanej wizji Zbrodnia w Bochni, mając na celu wniesienie wkładu do debaty i refleksji na ten temat, który ma dziś ogromne znaczenie.

Zbrodnia w Bochni
Ilustracja
Zbrodnia w Bochni w dniu 18 XII 1939
Państwo

Polska pod okupacją niemiecką

Miejsce

Bochnia

Data

18 grudnia 1939

Liczba zabitych

52 osoby

Typ ataku

egzekucja przez rozstrzelanie

Sprawca

III Rzesza

Położenie na mapie Okupowanej Polski w latach 1939-1941
Mapa konturowa Okupowanej Polski w latach 1939-1941, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
49°58′08,0004″N 20°25′48,0000″E/49,968889 20,430000
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbrodnia w Bochni – mord popełniony na 52 cywilnych mieszkańcach miasta Bochnia i okolic, dokonany przez okupanta niemieckiego w dniu 18 grudnia 1939 roku. Obok zbrodni w Wawrze, była to jedna z pierwszych masowych egzekucji na ziemiach polskich oraz Generalnym Gubernatorstwie podczas II wojny światowej, w której wbrew prawu międzynarodowemu zastosowano zasadę odpowiedzialności zbiorowej.

Geneza

Wydarzenia w Bochni zapoczątkował, dokonany 16 grudnia 1939 roku, napad na posterunek policji niemieckiej, dokonany przez członków konspiracyjnej Organizacji Orła Białego (wywodzącej się ze Związku Strzeleckiego), Jarosława Krzyszkowskiego i Fryderyka Piątkowskiego. W kilkugodzinnej walce o posterunek zginęło dwóch policjantów, w tym komendant placówki. Krzyszkowski i Piątkowski zostali ciężko ranni, a następnego dnia pochwyceni i powieszeni na słupie latarni znajdującej się przed posterunkiem policji.

17 grudnia do Bochni przyjechała karna ekspedycja w sile jednego batalionu SS i rozlokowała się w okolicach Rynku. 18 grudnia, w odwecie za akcję, dokonano aresztowań 23 mieszkańców Bochni, do których dołączono grupę 29 osób wyprowadzoną z aresztu Sądu Grodzkiego, pochodzących z miasta i jego okolic (uwięzionych wcześniej za drobne wykroczenia przeciwko okupacyjnym władzom niemieckim lub osadzonych bez żadnych istotnych powodów).

Zbrodnia

Zgromadzonych 52 ludzi z rękoma podniesionymi do góry popędzono w stronę pobliskiego wzgórza Uzbornia, gdzie zostali zamordowani przez pluton egzekucyjny strzałami z karabinów. Zwłoki, w tym ciała Krzyszkowskiego i Piątkowskiego (zdjęte z latarni dopiero po czterech dniach), pochowano w dwóch dołach w miejscu egzekucji, wykopanych przez przymuszonych do tego Żydów. Akcją kierował bezpośrednio major Albrecht, towarzyszył mu w charakterze obserwatora gubernator dystryktu krakowskiego Otto Wächter[1].

Po wojnie władze alianckie znalazły u jednego z aresztowanych Niemców album z 24 zdjęciami z aresztowań i egzekucji w Bochni, zatytułowany „Sühne für Bochnia 18 XII 1939” (pol. „Kara dla Bochni 18 XII 1939”), który współcześnie przechowywany jest w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie.

W 1949 roku mieszkańcy Bochni postawili w miejscu zbrodni pamiątkowy obelisk.

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Biogram, Magdalena Ogórek, Lista Wachtera, generał SS, który ograbił Kraków, strona 438, przedostatnia pozycja, znajduje się tutaj informacja o spotkaniu Otto Wächtera z NS-pełnomocnikiem do spraw sztuki doktorem Kajetanem Mühlmannem w sprawie rozstrzelania 50 zakładników wziętych w Bochni (po niemiecku: Salzburg/Distrikt Krakau), 2018, ISBN 978-83-948743-2-2.

Linki zewnętrzne