W następnym artykule szczegółowo zostanie omówiony temat Zdzisław Skrzyński, który ma dziś ogromne znaczenie. Przeanalizowane zostaną różne aspekty związane z Zdzisław Skrzyński, takie jak jego pochodzenie, ewolucja, wpływ na obecne społeczeństwo, a także możliwe perspektywy na przyszłość. Zostaną również zbadane najnowsze badania i badania, które zapewniają lepsze zrozumienie Zdzisław Skrzyński. Podobnie zostaną zaprezentowane różne opinie i punkty widzenia ekspertów w danej dziedzinie, aby zapewnić pełną i obiektywną analizę tematu. Nie przegap tego interesującego artykułu o Zdzisław Skrzyński!
Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1846 |
---|---|
Data śmierci |
styczeń 1927 |
poseł do Sejmu Krajowego Galicji | |
Okres |
od 1893 |
Zdzisław Wincenty Skrzyński herbu Zaremba (ur. 6 marca 1846 w Harcie, zm. w styczniu 1927) – właściciel dóbr ziemskich, poseł do Sejmu Krajowego Galicji VI, VII, VIII i IX kadencji.
Był synem Ignacego (1807-1895) i Marianny (1816-1909) Na przełomie XIX/XX był właścicielem dóbr ziemskich: Bachórz z Chodorówką, Harta z Lipnikiem i Paprocie, Błażowa Dolna i Górna ze Stanikiem i Wolą Błażowską oraz okoliczne wsie Białka z Wulką, Futoma, Kąkolówka z Głęboką, Nową Wsią i Wolą, Piątkowa. W 1904 sprzedał Błażową wraz z folwarkami w Kąkolówce i Futomie Kazimierzowi i Emilii Nowakom z Sanoka[1][2][3][4][5].
Był detaksatorem wydziału okręgowego brzozowskiego Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego[6][7], później został prezesem tegoż[8]. Był członkiem C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, początkowo członkiem oddziału jarosławskiego[9], później został przewodniczącym oddziału dynowskiego[10]. Był kuratorem krajowego naukowego warsztatu tkackiego w Błażowej[11].
Na przełomie XIX/XX wieku był wieloletnim członkiem Rady c. k. powiatu brzozowskiego, wybrany z grupy większych posiadłości[12][13]. Na początku maja 1913 decyzją cesarza został zatwierdzony w funkcji prezesa rady powiatu brzozowskiego[14]. Pełnił mandat posła do Sejmu Krajowego Galicji, wybierany z IV kurii w 27. okręgu Brzozów: w trakcie VI kadencji (trwającej w latach 1889-1895) został obrany 19 kwietnia 1893 w miejsce zmarłego Konstantego Bobczyńskiego, następnie wybierany na kadencje VII (1895-1901), VIII (1901-1907) i IX (1908-1913)[15].
Otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Dynowa[16]. Zmarł w styczniu 1927[17].
Jego żoną od 1872 była Celina (Celestyna) hr. Dunin Borkowska herbu Łabędź (ur. 1853), a ich dziećmi Władysław (1873-1937), Ignacy (1878-), Maria (ur. 1881, zamężna z Juliuszem Marianem, synem Mieczysława Dunina Borkowskiego)[11].