Zdzisław Steusing

W dzisiejszym świecie Zdzisław Steusing to temat, który generuje duże zainteresowanie i dyskusję w różnych obszarach. Jego znaczenie przekracza granice, a jego wpływ jest odczuwalny w społeczeństwie, gospodarce i kulturze. Znaczenie Zdzisław Steusing doprowadziło do jego dokładnego zbadania i przeanalizowania w celu lepszego zrozumienia jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule zbadamy temat Zdzisław Steusing z różnych perspektyw, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję. Od początków do obecnego stanu, poprzez możliwe scenariusze na przyszłość, Zdzisław Steusing jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym, dlatego istotne jest, aby zająć się nim w sposób głęboki i przemyślany.

Zdzisław Steusing
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1883
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1952
Wrocław

profesor nauk medycznych
Specjalność: bakteriologia
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Profesura

1923

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Politechnika Lwowska
Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)
Multimedia w Wikimedia Commons

Zdzisław Karol Julian Steusing (ur. 27 maja 1883 w Stanisławowie, zm. 24 lipca 1952 we Wrocławiu) – polski lekarz, bakteriolog, specjalista w dziedzinie higieny[1], profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys

Urodził się 27 maja 1883 w Stanisławowie, w rodzinie Jana i Adeli z Deyczakowskich. Uczęszczał do gimnazjum w Stanisławowie, naukę ukończył we Lwowie[2]. Studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza ukończył 30 czerwca 1910[3]. Po ukończeniu studiów, pracował jako asystent w Katedrze Chemii tej uczelni, a potem w Katedrze Higieny i Bakteriologii. Mając trzydzieści lat został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Wykładał też na Politechnice Lwowskiej (higienę i pierwszą pomoc w nagłych wypadkach)[4] oraz w Studium Pracy Społecznej we Lwowie[5].

W latach 1914–1918 służył w cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień lekarza pukowego rezerwy (niem. Regimentsarzt[a]) został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1917. Był przydzielony do c. i k. Pułku Ułanów Nr 4[6]. W latach 1918–1920 w Wojsku Polskim. Na podstawie rozkazu Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z 26 sierpnia 1919 został zwolniony z wojska na skutek reklamacji Uniwersytetu Lwowskiego[7]. W styczniu 1920 został ponownie powołany do czynnej służby wojskowej i przydzielony do laboratorium higieniczno-bakteriologicznego nr 1 we Lwowie na stanowisko wykładowcy kursów dla lekarzy wojskowych i medyków[7]. 6 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora lekarza, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Łódź[8].

Od lipca 1923 profesor zwyczajny. Zastępca przewodniczącego Komisji egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół średnich[2]. W latach 1925–1928 był redaktorem naczelnym czasopisma „Higjena Ciała i Sport”[9]. Członek Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego i Towarzystwa Higienicznego[2].

W okresie okupacji był we Lwowie współpracownikiem profesora Rudolfa Weigla, twórcy szczepionki na dur brzuszny[10].

Po II wojnie światowej przeprowadził się do Wrocławia. Organizował tam Zakład Higieny Uniwersytetu Wrocławskiego i otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1951 wydał podręcznik Higiena[10].

W 1915 ożenił się z Zofią Fleischman[2], z którą miał syna Andrzeja (zimą 1936/1937 tragicznie zmarłego pod lawiną na stoku breskulskim (Zaroślaka) w masywie Howerli)[10][11].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Stopień lekarza pułkowego był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza.

Przypisy

  1. ↑ Jednostka - Szukaj w Archiwach , szukajwarchiwach.gov.pl .
  2. ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 292. .
  3. ↑ Adam Bednarski, Rzut oka na pierwsze ćwierćwiecze istnienia Wydziału Lekarskiego Lwowskiego s.17.
  4. ↑ Program Politechniki Lwowskiej na rok akademicki 1938/1939, s. 84
  5. ↑ Mirosław Łapot, Studium Pracy Społecznej we Lwowie (1935–1939), Pedagogika Społeczna, nr 2(68)/2018, s. 83–99
  6. ↑ a b c d Ranglisten 1918 ↓, s. 1699.
  7. ↑ a b Przydziały. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów”. 2, s. 2, 1920-01-06. Lwów. .
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 18 sierpnia 1920, s. 748.
  9. ↑ Zdzisław Steusing (1883–1952). Red., Higjena Ciała i Sport, 1 maja 1927 (pol.).
  10. ↑ a b c Zbigniew Domosławski. Profesor Zdzisław Steusing (1883–1952) – wykładowca higieny. „Gazeta Uczelniana : Miesięcznik Informacyjny Akademii Medycznej we Wrocławiu”. 91, 2004. Wrocław: Akademia Medyczna. . 
  11. ↑ Howerla. „Wschód”. Nr 35, s. 3, 10 stycznia 1937. 

Bibliografia