Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki w Poznaniu

W tym artykule poruszony zostanie temat Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki w Poznaniu, który w ostatnim czasie budzi coraz większe zainteresowanie. Z różnych perspektyw i podejść temat ten wywołał debaty i refleksje w różnych obszarach, takich jak społeczeństwo, kultura, polityka, ekonomia i nauka. Zostaną zbadane jego implikacje, ewolucja w czasie i dzisiejsze znaczenie, w celu przedstawienia kompleksowej i szczegółowej wizji Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki w Poznaniu. Zbadane zostaną jego różne wymiary, analizując jego konsekwencje, wpływ na poziom globalny i jego przyszłe prognozy. Celem dogłębnej i wyczerpującej analizy jest przyczynienie się do zrozumienia i poznania Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki w Poznaniu, wzbogacając w ten sposób debatę i refleksję wokół tego tematu o niewątpliwym znaczeniu.

Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki
Ilustracja
Domy od strony ul. Kościuszki oraz detal bramy
Państwo

 Polska

Miasto

Poznań

Dzielnica

Osiedle Stare Miasto

Data budowy

1920–1927

Architekt

Roger Sławski

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki”
52°24′44,0″N 16°55′17,5″E/52,412222 16,921528

Zespół domów urzędniczych przy ulicy Kościuszki – zespół domów, zaprojektowanych dla poznańskich urzędników, zlokalizowanych przy ul. Kościuszki 103/109 w centrum Poznania, w bezpośrednim sąsiedztwie nieco późniejszych domów profesorskich przy ul. Libelta.

Charakterystyka

Zespół zrealizowano w latach 19201927 według projektu Rogera Sławskiego, co było wyjątkowe dla przebiegu kariery tego architekta, realizującego raczej gmachy użyteczności publicznej i kościoły. Osiedle wpisuje się łagodnie w otaczający kontekst urbanistyczny, zakrzywienie ulicy i inne obiekty istniejące w pobliżu. Projektant operował tradycyjnymi formami - budynki mają wysoki boniowany cokół, przypory i czterospadowe dachy.

Mieszkania miały dwa lub trzy pokoje i pełny węzeł sanitarny. Między budynkami rozpościerają się niewielkie tereny zielone o charakterze rekreacyjnym.

W pobliżu stoi kościół dominikanów, dawne Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej, szkoła przy ul. Działyńskich, Urząd Wojewódzki i Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego. Blisko stąd do Parku Moniuszki.

Bibliografia