Zygmunt Anczyc
Obecnie Zygmunt Anczyc jest szeroko omawianym i dyskutowanym tematem w społeczeństwie. Z biegiem lat jego znaczenie staje się coraz bardziej oczywiste, a jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach, od polityki po technologię, kulturę i ekonomię. Zygmunt Anczyc przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, generując rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego implikacji i poszukiwaniem rozwiązań problemów, jakie stwarza. W tym artykule szczegółowo zbadamy Zygmunt Anczyc, analizując jego wpływ, implikacje i możliwe sposoby skutecznego rozwiązania tego problemu.
.jpg)
| |
| Imię i nazwisko |
Zygmunt Fryderyk Anczyc |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 września 1783 |
| Data i miejsce śmierci |
5 czerwca 1855 |
| Zawód |
aktor teatralny, tłumacz |
Zygmunt Fryderyk Anczyc herbu Ancuta[1] (ur. 14 września 1783 w Wilnie, zm. 5 czerwca 1855 w Krakowie) – polski aktor teatralny, tłumacz i dramaturg.
Początkowo występował w teatrach Wilna, Grodna i Mińska. W roku 1810 zawiesił zawód aktora i zajął się zarządzaniem majątkami ziemskimi. W roku 1816 powrócił na scenę. W roku 1819 poślubił aktorkę Barbarę Hrehorowicz. W latach 1822–1826 występował w Warszawie, w latach 1823 i 1824 również w Poznaniu i Kaliszu. Od roku 1826 występował w Krakowie. W roku 1830 występował także w Poznaniu w języku niemieckim w Skąpcu Molière’a.
Od roku 1843 był dyrektorem pierwszego polskiego teatru w Poznaniu, który istniał tylko siedem miesięcy. Stworzył trupę teatralną, z którą występował w Lublinie, Płocku i Kaliszu. Po powrocie do Krakowa zajął się tłumaczeniem sztuk teatralnych i librett operowych.
W okresie Wiosny Ludów w roku 1848 napisał sztukę Powrót więźniów z Kufsteinu.
Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w pasie Ab[2].
Był ojcem pisarza Władysława Ludwika Anczyca. Teściem Anczyca był Tomasz Hrehorowicz.
Przypisy
- ↑ Rodzina, herbarz rodzin polskich, t. I, Warszawa, 1904, s. 33.
- ↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 96. ISBN 83-08-01428-3.