W tym artykule zbadamy Zygmunt Wolniewicz w celu zrozumienia jego znaczenia i wpływu na różne aspekty codziennego życia. Zygmunt Wolniewicz to temat, który z czasem wzbudził zainteresowanie wielu osób i jest kluczowy dla zrozumienia jego wpływu na nasze społeczeństwo. Dzięki szczegółowej analizie odkryjemy, jak Zygmunt Wolniewicz ewoluował na przestrzeni lat i jak nadal jest aktualny. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i badania, które pomogą nam uzyskać pełniejszy obraz Zygmunt Wolniewicz i jego wpływu na dzisiejszy świat. Artykuł ten ma na celu dostarczenie wartościowych i aktualnych informacji na temat Zygmunt Wolniewicz, aby wzbogacić wiedzę i zachęcić do głębszej refleksji na ten temat.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
działacz społeczny |
| Alma Mater |
Zygmunt Wolniewicz (ur. 7 marca 1913 w Stęszewie, zm. 8 lutego 1983 w Poznaniu) – polski działacz społeczny i polityczny, prezes Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
Pochodził z rodziny robotniczej (jego ojciec był murarzem). Już w szesnastym roku życia pracował zarobkowo w Poznaniu, jako fryzjer, gdzie jednocześnie uczył się i zdał maturę. W 1939 walczył jako żołnierz Armii Poznań, a w czasie okupacji pracował w zakładach Telefunken w Poznaniu, działając także w ruchu oporu (podziemna Robotnicza Partia Polskich Socjalistów). Od 1945 w PPS, a od 1948 w PZPR. W 1950 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1949 był wiceprzewodniczącym Rady Narodowej m. Poznania, a następnie sekretarzem Prezydium Rady Narodowej (do 1954) oraz wiceprzewodniczącym tego organu (do 1958). W latach 1950–1965 przewodniczący Miejskiego Komitetu Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy. W latach 1965–1973 zastępca przewodniczącego Miejskiego Społecznego Komitetu Budowy Szkół i Internatów. Brał udział w pracach Komitetu Budowy Pomnika Powstańców Wielkopolskich, Komitetu Budowy Domu Weterana na Szelągu, Komitetu Budowy Parku Pomnika Braterstwa Broni na Cytadeli w Poznaniu. W latach 1957–1979 dyrektor Wielkopolskiego Wydawnictwa Prasowego RSW Prasa-Książka-Ruch. Od 16 października 1978 prezes Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania, w którym działał od wielu lat i któremu przewodniczył już do śmierci[1]. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[2].