Złotonosza
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Złotonosza. Niezależnie od tego, czy szukasz informacji na temat Złotonosza, czy po prostu chcesz odkryć wszystko, co ten temat ma do zaoferowania, jesteś we właściwym miejscu. Od jego wpływu na społeczeństwo po różne praktyczne zastosowania – dokładnie zbadamy każdy aspekt Złotonosza. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i nauki, dzięki której zyskasz zupełnie nowe spojrzenie na Złotonosza. Bez względu na poziom Twojej wcześniejszej wiedzy na ten temat, jestem pewien, że znajdziesz nowe i istotne informacje, które będą dla Ciebie bardzo przydatne. Zacznijmy!
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
21,65 km² | ||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
19700 | ||||
Położenie na mapie obwodu czerkaskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 49°40′08″N 32°02′51″E/49,668889 32,047500
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Złotonosza (ukr. Золотоноша, Zołotonosza) – miasto na Ukrainie w obwodzie czerkaskim, stolica rejonu.
Historia
Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z ok. 1576 roku. W 1635 Złotonosza otrzymała prawa miejskie na prawie magdeburskim. Przynależała administracyjnie wówczas do województwa kijowskiego prowincji małopolskiej Korony Królestwa Polskiego, była posiadłością Jeremiego Wiśniowieckiego. Od 1649 na terenie autonomicznego Hetmanatu, w ramach Rzeczypospolitej. W 1667 po rozejmie andruszowskim wraz z Ukrainą Lewobrzeżną włączona do Carstwa Rosyjskiego w ramach Hetmanatu, co zostało potwierdzone traktatem Grzymułtowskiego w 1686. Po likwidacji Hetmanatu ostatecznie w ramach guberni połtawskiej Imperium Rosyjskiego. W latach 1918–1919 na terytorium Ukraińskiej Republiki Ludowej, później Hetmanatu i ponownie Ukraińskiej Republiki Ludowej. Od 1919 na terytorium Ukraińskiej SRR, od 1922 w składzie ZSRR, okupowana przez III Rzeszę w latach 1941–1944.
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3500 osób. W czerwcu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali poza miastem. Sprawcami zbrodni byli policjanci z 303 batalionu policji, Sonderkommando 4a, Sonderkommando „Plath” oraz ukraińska policja dowodzona przez Władimira Iwanowicza Kalanczuka[2].
W 1919 roku zaczęto wydawać gazetę[3].
W 1989 liczyło 30 715 mieszkańców[4]
Od 1991 w składzie niepodległej Ukrainy.
W 2013 liczyło 28 371 mieszkańców[5].
Zabytki
- Siedziba administracji rejonowej z 1902 r.
- Dawne gimnazjum żeńskie z 1902 r.
- Dawna apteka Werbyckiego z 1906 r.
- Dawne gimnazjum męskie z 1910 r.
- Cerkiew Uspienska z lat 1909–1910
- Gmach teatru z 1910 r., współcześnie rejonowy dom kultury
-
Siedziba administracji rejonowej -
Dawne gimnazjum żeńskie -
Cerkiew Uspienska
Urodzeni w Złotonoszy
- Aleksander Danielak – polski dowódca wojskowy, pułkownik nawigator Wojska Polskiego
- Robert Kunicki – dowódca Żandarmerii Polowej przy Komendzie Legionów Polskich
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.76
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1610.
- ↑ № 3219. Знамя Ленина // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.421
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. . . (ukr.).
Linki zewnętrzne
- Zołotonosza, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 659.
