Leki stosowane w leczeniu astmy

Wprowadzenie

Astma jest przewlekłą chorobą układu oddechowego, która dotyka coraz większą liczbę ludzi na całym świecie. Choroba ta objawia się napadami duszności, kaszlem oraz świstami w klatce piersiowej. Leczenie astmy jest skomplikowane i wymaga zastosowania wielu różnych leków.

Leki podstawowe

Agoniści receptorów beta 2

Są to leki, które rozszerzają oskrzela i ułatwiają oddychanie. Wśród agonistów receptorów beta 2 możemy wyróżnić leki krótkodziałające (SABA) oraz leki długo działające (LABA). SABA są stosowane w ostrym napadzie astmy, natomiast LABA w leczeniu przewlekłym.

Glikokortykosteroidy

Są to leki przeciwzapalne, które zmniejszają stan zapalny w oskrzelach i zmniejszają ryzyko napadów astmy. Glikokortykosteroidy są stosowane w leczeniu przewlekłym.

Leki pomocnicze

Ponadto w leczeniu astmy stosowane są również leki pomocnicze, które uzupełniają działanie leków podstawowych.

Metyloksantyny

Są to leki rozszerzające oskrzela. Stosuje się je w leczeniu przewlekłym oraz ostrej astmy.

Antagoniści receptora leukotrienowego

Są to leki przeciwzapalne, które hamują działanie leukotrienów, które przyczyniają się do zapalenia oskrzeli. Antagoniści receptora leukotrienowego stosuje się w leczeniu przewlekłym.

Leki stosowane w ciężkiej astmie

W przypadku ciężkiej astmy konieczne może być zastosowanie leków o działaniu immunosupresyjnym oraz przeciwciał anty-IgE.

Leki immunosupresyjne

Są to leki, które hamują układ odpornościowy organizmu i zmniejszają reakcję zapalną. Stosuje się je w leczeniu ciężkiej astmy.

Przeciwciała anty-IgE

Są to leki, które hamują działanie przeciwciał IgE, które przyczyniają się do rozwoju astmy. Przeciwciała anty-IgE stosuje się w leczeniu ciężkiej, opornej na leczenie astmy.

Podsumowanie

Leczenie astmy jest skomplikowane i wymaga zastosowania wielu różnych leków. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, stosowane są leki podstawowe oraz pomocnicze. W przypadku ciężkiej astmy konieczne może być zastosowanie leków immunosupresyjnych oraz przeciwciał anty-IgE.