Ładunek (transport)

Ładunek, anglicyzm cargo – oznacza wszystkie towary, które zwykle umieszcza się w tej części lub na tej części pojazdu, która przeznaczona jest do przewozu ładunku, i które nie są na stałe zamocowane do pojazdu, w tym przedmioty umieszczone w nośnikach ładunku, na przykład w skrzyniach, nadwoziach wymiennych lub w kontenerach umieszczonych na pojazdach^[1].

Każdy towar lub ładunek posiada określone, swoiste cechy fizyczne, chemiczne, fizykochemiczne lub biologiczne. W trakcie procesu transportowego ładunek jest narażony na różne zmiany i uszkodzenia będące wynikiem zastosowania nieprawidłowej technologii przewozu^[2].

Koniecznym narzędziem umożliwiającym podejmowanie przez przewoźnika odpowiednich decyzji w organizowaniu przewozu, w jego planowaniu jest klasyfikacja transportowa ładunków. Taką klasyfikację można przeprowadzić na podstawie różnych kryteriów. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć kryteria m.in.:

• naturalnej podatności przewozowej - ładunki wrażliwe na warunki i czas transportu, np. ładunki niebezpieczne.
• technicznej podatności przewozowej – cechy zewnętrzne i właściwości wewnętrzne, np. gazy, płyny, ciała stałe.
• podstawowych sposobów załadunku – napełnianie, nasypywanie, podnoszenie i wciąganie ładunku
• wielkości ładunków – drobne, całopojazdowe, ponadgabarytowe.
• ekonomicznej podatności ładunku – mało, średnio i wysokowartościowe.

Do najistotniejszych cech i właściwości ładunków transportowych należy zaliczyć: budowę fizyczną, konsystencję, gęstość, temperaturę topnienia, krzepnięcia, wrzenia, wytrzymałość na zginanie, ściskanie, zawartość poszczególnych składników itp.

Ładunki mogą być wrażliwe na m.in.:

• czas trwania przewozu,
• oddziaływanie energii mechanicznej,
• oddziaływanie wilgoci,
• oddziaływanie temperatury i światła,
• wchłanianie obcych zapachów.