Dzisiaj szczegółowo przeanalizujemy Łożyskowce i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od swoich początków do chwili obecnej Łożyskowce odgrywał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego, od kultury po gospodarkę. Przez lata Łożyskowce był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując sprzeczne opinie i różnorodne perspektywy. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Łożyskowce i jego wpływ na nasz współczesny świat, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i zakres. Nieważne, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej, ten artykuł zapewni Ci kompleksowy przegląd Łożyskowce i jego dzisiejszego wpływu.
Placentalia | |
Owen, 1837 | |
Okres istnienia: paleocen–dziś | |
![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
(bez rangi) | ssaki wyższe |
Infragromada |
łożyskowce |
Łożyskowce (Placentalia) – takson klasyfikowany w randze infragromady (czasem podgromady lub szczepu), obejmujący żyworodne, u których występuje łożysko. Należy do nich ok. 95% gatunków współczesnych ssaków (wszystkie z wyjątkiem stekowców i torbaczy).
U łożyskowców doszło do wykształcenia łożyska, które zapewnia kontakt między organizmem matki i rozwijającym się płodem, uniezależniając płód od środowiska zewnętrznego. Ciąża trwa od kilku tygodni do około dwóch lat. Noworodek jest znacznie większy niż u torbaczy, a u niektórych gatunków tuż po urodzeniu jest zdolny do samodzielnego poruszania się.
Dokładny czas powstania łożyskowców nie jest znany. Zapis kopalny wskazuje na radiację tych ssaków po wymieraniu kredowym, choć oszacowania molekularne sugerują, że pierwsze łożyskowce żyły jeszcze w kredzie[1]. Analiza O'Leary i in. (2013) sugeruje jednak, że klad ten mógł wyewoluować dopiero po wymieraniu kredowym. Najstarszym znanym łożyskowcem jest według autorów Protungulatum donnae z wczesnego paleocenu[2] (do rodzaju Protungulatum mogą jednak należeć również kredowe skamieniałości[3]). Pierwsze łożyskowce mogły być stosunkowo dużymi i długowiecznymi ssakami – na podstawie analiz genomicznych oszacowano, że osiągały masę ponad 1 kg i żyły ponad 25 lat[4]. Według O'Leary i in. ostatni wspólny przodek łożyskowców był jednak znacznie mniejszym zwierzęciem – ważył pomiędzy 6 a 245 g i był nadrzewnym owadożercą. Jądra samców znajdowały się w jamie brzusznej, samice miały łożysko z trofoblastem, dwurożną macicę i rodziły jedno nieowłosione młode o zamkniętych oczach[2].