Święta Klotylda

W dzisiejszym świecie Święta Klotylda stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Święta Klotylda przykuł uwagę naukowców, ekspertów, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, wywołując intensywną debatę i niekończące się dyskusje na temat jego implikacji, zastosowań i konsekwencji. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na technologię, gospodarkę, kulturę czy politykę, Święta Klotylda w dalszym ciągu jest przedmiotem badań i analiz, budząc rosnące zainteresowanie i przyciągając uwagę różnych aktorów i sektorów. W tym artykule zbadamy różne aspekty Święta Klotylda, związane z nim wyzwania, możliwości i możliwe konsekwencje, aby rzucić światło na jego znaczenie i przyczynić się do zrozumienia jego dzisiejszego zakresu i znaczenia.

Święta
Klotylda
błagowiernyja (święta władczyni)[a]
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 470
Lyon

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 545
Tours

Czczona przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

3 czerwca[b]
16 czerwca[c]

Multimedia w Wikimedia Commons
Klotylda
królowa Franków
Okres

od 492
do 511

Jako żona

Chlodwiga I

Dane biograficzne
Ojciec

Chilperyk II

Mąż

Chlodwig I

Dzieci

Ingomer,
Chlotar I,
Childebert I,
Chlodomer,
Klotylda

Klotylda, Chrodechilda, cs. Błagowiernaja carica Kłotilda, (ur. ok. 470 roku w Lyonie, zm. 3 czerwca 545 w Tours) – święta katolicka i prawosławna.

Żywot świętej

Życiorys św. Klotyldy spisano w X wieku na podstawie zapisków św. Grzegorza z Tours. Była córką Chilperyka II – brata i współregenta króla Burgundów Gundobada.

W 483 roku król Franków salickich z dynastii Merowingów Chlodwig I wysłał do Burgundii poselstwo w sprawie ewentualnego małżeństwa z Klotyldą do którego doszło w 492 roku (mimo że Chlodwig miał już syna z nieprawego łoża – Teuderyka I). Taki krok władcy Franków można tłumaczyć chęcią ingerencji w sprawy podzielonej Burgundii pomiędzy czterech braci. Chlodwig interweniował zbrojnie przeciwko Gundobadowi już po zwycięskiej bitwie z Alamanami i chrzcie wymuszając na nim płacenie daniny.

Urodziła mu czterech synów i córkę:

  1. Ingomera (zm. w dzieciństwie)
  2. Chlodomera (zm. w 525 r.)
  3. Childeberta
  4. Chlotara
  5. Klotyldę

Dzieci zostały ochrzczone, a mąż przyjął chrzest z rąk św. Remigiusza. Po śmierci Chlodwiga przeniosła się do Tours i tam zmarła, a pochowana została w Paryżu.

Kult

Relikwie św. Klotyldy, królowej były przechowywane i obnoszone w procesjach aż do rewolucji francuskiej. Do dziś znajdują się one w kościele Saint-Leu w Paryżu.

W ikonografii święta odziana jest w królewskie szaty i koronę. W dłoniach trzyma zwój pisma.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 3 czerwca, natomiast w Cerkwi prawosławnej 3/16 czerwca[d], tj. 16 czerwca według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ kategorie i tytuły świętych prawosławnych
  2. ↑ liturgia katolicka oraz prawosławna według kalendarza juliańskiego
  3. ↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego
  4. ↑ podwójne datowanie

Bibliografia

Źródła internetowe